упі́хванне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле дзеясл. упіхваць — упхнуць (у 1, 2 знач.), упіхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упхну́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад упхнуць (у 1, 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упіха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да упхнуць (у 1, 2 знач.), упіхнуць, увапхнуць і упхаць, увапхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упі́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да упхнуць (у 1, 2 знач.), упіхнуць, увапхнуць і упхаць, увапхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упіха́ць несов., разг.

1. запи́хивать, впи́хивать; сова́ть, засо́вывать; см. упхну́ць1, упха́ць 1;

2. (заставлять войти) вта́лкивать, впи́хивать; см. упхну́ць2;

3. (съедать) умина́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укаці́ць, укачу́, уко́ціш, уко́ціць; уко́чаны; зак.

1. што ў што. Коцячы, упхнуць.

У. калёсы ў гумно.

2. перан., што каму. Зрабіць, учыніць што-н. непрыемнае (разм.).

У. вымову прагульшчыку (аб’явіць у загадзе).

3. Уехаць куды-н. (разм.).

У. у двор на кані.

|| незак. уко́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уці́снуць, -ну, -неш, -не; -ні́; -нуты; зак.

1. каго-што ў што. Сціскаючы, з намаганнем змясціць, упхнуць.

У. падушку ў чамадан.

2. што. Абвязваючы, зменшыць у аб’ёме.

У. сена на возе.

3. што ў што. Увабраць унутр.

У. галаву ў плечы.

|| незак. уціска́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сапха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. У беспарадку, абы-як пакласці, упхнуць куды‑н., у адно месца. Сапхаць рэчы ў чамадан. / у перан. ужыв. Сапхаў.. [Ляўкоў] у кніжку ўсё: наігранае і перажытае, сваё і падхопленае. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упхну́ты разг.

1. запи́хнутый, впи́хнутый; су́нутый; засу́нутый;

2. вто́лкнутый, впи́хнутый;

1, 2 см. упхну́ць1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упіхну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.

Разм. Тое, што і упхнуць. Неяк пад вечар у камеру ўпіхнулі пухлую жанчыну. Мележ. Не цярпелася, кожным днём даражылі: млын ужо гатовенькі, качагарка — з недабудаванай сцяной, каб гэты паравік у сярэдзіну праз яе ўпіхнуць. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)