sztorcem
тарчма, стаўма;
stawać się sztorcem — упарціцца , упірацца, наравіцца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
нараві́ цца , ‑раўлюся, ‑ровішся, ‑ровіцца; незак.
1. Упарціцца , паказваць свой нораў. Конь спачатку не хацеў насіць чалавека на сваёй спіне, іржаў, брыкаўся, наравіўся. Бядуля .
2. Прыладжвацца, прыстасоўвацца. Па чорнай верхаводцы .. [байцы] прайшлі ціха, а потым боты ў кожнага хлюпалі, і трэба было вельмі наравіцца, каб не рабіць шуму. Кулакоўскі .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Рэ́ мствоваць ’злоснічаць, абгаворваць, ганіць’ (ТС ), рымстава́ ць ’злавацца’ (жлоб. , Жыв. сл. ), рымсава́ ць ’плакаць, упарціцца ’ (чач. , Жыв. НС ). Рус. ре́ мство ’нянавісць; злосць’, ремствовать ’ненавідзець’, укр. ре́ мство , ремст ’абурэнне’, ремствувати ’наракаць’. Мацэнаўэр (LF 16, 181) параўноўвае з літ. susiremti ’уперціся супраць каго-небудзь’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Супара́ т ’упарты’ (Нас. , Бяльк. , Мат. Маг. , Юрч. ), ’упарты, непаслухмяны’, ’супраціўнік, вораг, бунтаўнік’ (Гарэц. ), ’супернік’ (Беларусіка , 19, 224), супара́ тка ’ўпартая жанчына’, супара́ тываць ’упарціцца ; барухацца, супраціўляцца’ (Нас. , Юрч. ). Дэрыват ад супар (гл.) з суф. ‑ат , аб якім гл. Сцяцко, Афікс. наз. , 120.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
zacinać się
незак.
1. раніць сябе;
2. упарціцца ;
3. заядаць; перакошвацца; зашчамляцца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
нараві́ цца
1. (упарціцца é igensinnig [dí ckköpfig, há lsstarrig] sein; sich sträuben; sich widersé tzen; widerspé nstig sein (упірацца );
2. (капрызіць ) nörgeln vi é ckern vi разм.
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
persist [pəˈsɪst] v.
1. (in, with) упа́ рціцца , упіра́ цца;
If you persist in doing this, you’ll regret it. Калі ты будзеш і далей так рабіць, то пашкадуеш аб гэтым.
2. застава́ цца, праця́ гваць існава́ ць, захо́ ўвацца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
á usharren
vi цярплі́ ва чака́ ць; вы́ трымаць
auf é inem Stá ndpunkt ~ — сто́ йка стая́ ць на сваі́ м, упа́ рціцца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
тапы́ рыцца
1. sich sträuben; á bstehen* vi h s пра матэрыю і г. д.
2. перан. упарціцца наравіцца ) lá unisch [lá unenhaft] sein, Lá unen há ben
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
◎ * Кандры́ чка , кандрэчка ’худая, шустрая, натурыстая кабета з выкрутасамі’ (драг. , Нар. словатв. ). Рус. пск. , цвяр. кан - дрычиіь ’біць’, смал. ’здзекавацца, мучыць’, валаг. ’упарціцца , упірацца’, валаг. , кур. , маск. кандрычиться ’тс’, стаўрап. ’капрызіць’, бран. кандрючить ’наравіцца’. Утворана ад дра‑ чыць . дранчыць (< прасл. dročiti гл. SP , 4, 252–253; ТрубачЬў, Эт. сл., 5, 122–123) і прыстаўкі ка‑ з інфіксам ‑н‑ (Фасмер , 2, 179).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)