stiff-necked [ˌstɪfˈnekt] adj. упа́рты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сваво́льны, -ая, -ае.

1. Гарэзлівы, гуллівы.

Свавольнае дзіця.

С. ветрык (перан.).

2. Схільны да свавольства; упарты, неслух.

Нічога не слухае гэты с. сын, усё па-свойму робіць.

|| наз. сваво́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

przekorny

упарты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

stubborn [ˈstʌbən] adj.

1. упа́рты, заця́ты, не пада́тлівы

2. упа́рты, насто́йлівы;

be stubborn in the defense упа́рта абараня́цца

♦

stubborn as a mule упа́рты як асёл

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зало́жны, ‑ая, ‑ае.

Абл. Бесперапынны, настойлівы, упарты. Вецер заложны шуміць, не сціхае. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

balky [ˈbɔ:ki] adj. AmE непаслухмя́ны; упа́рты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

strong-willed [ˌstrɒŋˈwɪld] adj. валявы́, рашу́чы; упа́рты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

self-willed [ˌself ˈwɪld] adj. derog. сваво́льны, упа́рты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

uporczywy

упарты, настойлівы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

цвердало́бы stárrköpfig, stárrsinnig; verbóhrt (упарты)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)