Ула́н-Ба́тар м. Ulán Bátor i Uláan Báatar n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ула́н-Удэ́ нескл. м. Ulán Udé i Uláan Üdё [-´dœ] n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Аўла́н ’улан’ (Бірыла, Бел. антр., 2, 26). Ад улан з прыстаўным а, параўн. з іншай пратэзай: вулан.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ма́сленічны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да масленіцы ​2. Улан расцвіў, як масленічны блін. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вула́н 1 ’фальбона’ (Сцяшк.). Вуснае запазычанне з рус. вола́н ’тс’. Гл. валан.

Вула́н 2 ’улан’ (Бірыла, Бел. антр., 2). Гл. улан.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ulaanbaatar

[,u:lɑ:nˈbɑ:tɔ:r]

г. Ула́н-Ба́тар

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ułan

м. улан

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

lancer

[ˈlænsər]

n.

ула́н -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ГУ́МБАЛЬТА ХРЫБЕ́Т,

горны хрыбет у Кітаі, гл. Улан-Дабан.

т. 5, с. 531

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Урга (г.), гл. Улан-Батар

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)