ма́сленічны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да масленіцы ​2. Улан расцвіў, як масленічны блін. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вула́н 1 ’фальбона’ (Сцяшк.). Вуснае запазычанне з рус. вола́н ’тс’. Гл. валан.

Вула́н 2 ’улан’ (Бірыла, Бел. антр., 2). Гл. улан.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ulaanbaatar

[,u:lɑ:nˈbɑ:tɔ:r]

г. Ула́н-Ба́тар

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ułan

м. улан

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

lancer

[ˈlænsər]

n.

ула́н -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ГУ́МБАЛЬТА ХРЫБЕ́Т,

горны хрыбет у Кітаі, гл. Улан-Дабан.

т. 5, с. 531

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ulán

m -en i -s, -en гіст. ула́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ułan Bator Ułan Batoru

м. г. Улан-Батар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кавалерыст, коннік; улан (уст.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

цэ́бар, ‑бра, м.

Шырокая круглая драўляная пасудзіна з клёпак з двума вушкамі. Пасля абеду мама з Юзікам .. панеслі карове ў хлеў цэбар з паранкай. Пальчэўскі. Вада ў цэбры пакрылася тоненькім ільдом. Асіпенка. // Разм. пагард. Пра вялікую галаву чалавека. Улан у хаце Баўтрука сядзеў, Падпёршы п’яны цэбар-галаву. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)