узня́цце, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. узнімаць — узняць (у 3, 6, 9 і 10 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

elevate [ˈelɪveɪt] v. fml падыма́ць, узніма́ць, уздыма́ць; узвыша́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

взмета́ть​II несов. (поднимать) узніма́ць; см. взмести́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

воздева́ть несов. / воздева́ть ру́ки уст. узніма́ць ру́кі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пе́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак., што.

Рабіць пеністым, узнімаць пену на паверхні чаго‑н. Вецер пеніў хвалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

heighten [ˈhaɪtn] v. узніма́ць; узніма́цца; уздыма́ць; уздыма́цца; узмацня́ць; узмацня́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ды́біць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; незак., каго-што.

Узнімаць дыбам. Сіберны вецер барабаніў голлем, дыбіў пер’е маўклівых варон. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

возвы́шать несов.

1. уст. павыша́ць, узвыша́ць;

2. узвыша́ць, узніма́ць, узно́сіць;

3. уст. павыша́ць, узніма́ць;

4. павыша́ць; см. возвы́сить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вздыма́ть несов., книжн., уст. узніма́ць, уздыма́ць; (возносить) узно́сіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

взноси́ть несов. (поднимать наверх, ввысь) узно́сіць; падніма́ць, узніма́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)