даўжэ́зны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Вельмі доўгі. Дзень быў — што год, такі даўжэзны. Лобан. Махае даўжэзнай Стралой экскаватар, Ім цэлыя горы Зямлі тут узняты. Нядзведскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узня́та нареч.

1. припо́днято; оживлённо; возбуждённо;

2. возвы́шенно;

1, 2 см. узня́ты 5, 6

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узня́тасць ж.

1. припо́днятость; оживлённость, возбуждённость;

2. возвы́шенность;

1, 2 см. узня́ты 5, 6

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

взви́нченный

1. нагна́ны, узня́ты;

2. узбу́джаны, узру́шаны, напру́жаны; см. взвинти́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

элаты́ў

(н.-лац. elativus, ад лац. elatus = узняты ўверх)

лінгв. 1) абсалютная найвышэйшая ступень параўнання;

2) зыходны склон.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

воодушевлённый

1. прич. натхнёны; захо́плены; узня́ты;

2. прил. натхнёны; по́ўны запа́лу (захапле́ння, узды́му);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разле́гласць, ‑і, ж.

Даль, прастора, раздолле. Нарэшце выехалі з лесу ў чыстае поле. Разлегласць яго раскінулася зялёным дываном ярыны і азіміны. Сабаленка. На ратушы ўзвіваўся чырвоны сцяг, узняты Адасем Гушкам. Ён быў відзён здалёк, на ўсю разлегласць. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Карпа́ты 1 ’узняты, задзёрты нос’ (КЭС, лаг.). Гл. кірпаты.

Карпа́ты 2 ’буграваты, з нягладкай паверхняй’ (Сцяшк.), ’з нягладкай паверхняй (аб бульбе, напрыклад)’ (Сл. паўн.-зах., Сцяшк. МГ), укр. коропатий, серб.-харв. кра̏пе ’няроўнасці’ даюць магчымасць рэканструяваць прасл. korpa ’бугор, няроўнасць’, што адпавядае літ. kárpa ’бародаўка’, лат. karpa ’бародаўка, мазоль’; такім чынам, лексема яшчэ балта-славянская.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

АДМІРА́ЛЬСКІ СЦЯГ,

спец. сцяг, уведзены для найвышэйшых службовых асоб флоту. Узняты на мачце карабля, адміралцейскі сцяг абазначаў прысутнасць на ім службовай асобы адміральскага звання. Карабель у такім выпадку наз. флагманскім (адміральскім). Сцяг адмірала ўзнімаўся на грот-мачце, віцэ-адмірала — на фок-мачце, контр-адмірала — на бізань-мачце.

т. 1, с. 120

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

возвы́шенный

1. прич. павы́шаны, узвы́шаны;

2. прич. узвы́шаны, узня́ты, узне́сены;

3. прич. павы́шаны, узня́ты;

4. прич. павы́шаны; см. возвы́сить;

5. прил., прям., перен. узвы́шаны;

возвы́шенное ме́сто узвы́шанае ме́сца;

возвы́шенное чу́вство узвы́шанае пачуццё.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)