узня́ты, -ая, -ае.

1. Радасна-ўсхваляваны, бадзёры.

У. настрой.

2. Узвышаны, урачысты (пра мову, стыль).

|| наз. узня́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узня́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узня́ты узня́тая узня́тае узня́тыя
Р. узня́тага узня́тай
узня́тае		 узня́тага узня́тых
Д. узня́таму узня́тай узня́таму узня́тым
В. узня́ты (неадуш.)
узня́тага (адуш.)		 узня́тую узня́тае узня́тыя (неадуш.)
узня́тых (адуш.)
Т. узня́тым узня́тай
узня́таю		 узня́тым узня́тымі
М. узня́тым узня́тай узня́тым узня́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

узня́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узня́ты узня́тая узня́тае узня́тыя
Р. узня́тага узня́тай
узня́тае		 узня́тага узня́тых
Д. узня́таму узня́тай узня́таму узня́тым
В. узня́ты (неадуш.)
узня́тага (адуш.)		 узня́тую узня́тае узня́тыя (неадуш.)
узня́тых (адуш.)
Т. узня́тым узня́тай
узня́таю		 узня́тым узня́тымі
М. узня́тым узня́тай узня́тым узня́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

узня́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узня́ты узня́тая узня́тае узня́тыя
Р. узня́тага узня́тай
узня́тае		 узня́тага узня́тых
Д. узня́таму узня́тай узня́таму узня́тым
В. узня́ты (неадуш.)
узня́тага (адуш.)		 узня́тую узня́тае узня́тыя (неадуш.)
узня́тых (адуш.)
Т. узня́тым узня́тай
узня́таю		 узня́тым узня́тымі
М. узня́тым узня́тай узня́тым узня́тых

Кароткая форма: узня́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

узня́ты

1. прич., в разн. знач. по́днятый; повы́шенный;

2. прич. вознесённый, превознесённый;

3. прич. возвы́шенный, вознесённый;

4. прич. по́днятый, возбуждённый;

1-4 см. узня́ць;

5. прил. припо́днятый; оживлённый, возбуждённый;

у. настро́й — припо́днятое настрое́ние;

6. прил. возвы́шенный;

~тыя пачу́цці — возвы́шенные чу́вства

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узня́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад узняць.

2. у знач. прым. Які ўзвышаецца, узносіцца ўверх. Высока ўзнятыя вяршыні гор.

3. у знач. прым. Радасна-ўсхваляваны. Хлопцы ішлі вясёлыя, і настрой у іх быў узняты. Колас. Кацярына так узнята Не была яшчэ ў жыцці. Хвалявалася занадта, Не магла ў сябе прыйсці. Броўка. // Узвышаны, урачысты (пра мову, стыль).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узня́ты

1. hoch gelégen; hoch gehóben;

2. перан hoch, erhóben;

3. (пра пытанне) ángeregt; гл тс узнімаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вознесённый узня́ты; узне́сены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

взды́бленный узня́ты на дыбкі́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

взнесённый узне́сены; падня́ты, узня́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)