вы́чакаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Пачакаць да пэўнага часу, тэрміну. Вычакаць зручны момант.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ábleistung

f - адбыва́нне (тэрміну службы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Frístverlängerung

f - адтэрміно́ўка, праланга́цыя тэ́рміну

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

domieszkać

зак. дажыць (да пэўнага тэрміну)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

датрыма́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Пратрымацца, вытрымаць што‑н. да якога‑н. тэрміну. Датрымацца да прыходу падмацавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канве́рсія, ‑і, ж.

Змяненне ўмоў раней выпушчанай дзяржаўнай пазыкі, напрыклад, зніжэнне пазыковага працэнта, змяненне тэрміну пагашэння і інш.

[Ад лац. conversio — змяненне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

датэрміно́вы, ‑ая, ‑ае.

Які выконваецца, заканчваецца раней устаноўленага тэрміну. Інструментальны цэх змагаецца за датэрміновае выкананне гадавога плана. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымеркава́ць, -мярку́ю, -мярку́еш, -мярку́е; -мярку́й; -меркава́ны; зак.

1. што да чаго. Аднесці да якога-н. тэрміну.

П. выданне кнігі да юбілею.

2. Прыйсці ў патрэбны момант, трапіць у час.

Прымеркаваў к самаму абеду.

|| незак. прымярко́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Fälligkeit

f -, -en фін. тэ́рмін апла́ты, набліжэ́нне [надыхо́д] тэ́рміну

ein Tag vor ~ — за дзень да надыхо́ду тэ́рміну

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

недано́шаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад неданасіць.

2. у знач. прым. Які нарадзіўся раней нармальнага тэрміну. Неданошанае дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)