turkey [ˈtɜ:ki] n.

1. zool. інды́к; інды́чка

2. AmE, fml тупі́ца; нікчэ́мнасць

♦

talk turkey infml гавары́ць шчы́ра, без хі́трыкаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bonehead

[ˈboʊnhed]

n., Sl.

ду́рань -ня m., тупі́ца -ы m. & f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ідыёт

(лац. idiota, ад гр. idiotes = невук)

1) чалавек, хворы на ідыятыю;

2) перан. дурань, тупіца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

dunce

[dʌns]

n.

1) тупі́ца -ы m.& f.

2) ду́рань -ня m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

loggerhead

[ˈlɔgərhed]

n.

тупі́ца -ы m. & f., ёлупень -ня m.

•

- be at loggerheads

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dullard

[ˈdʌlərd]

n.

тупі́ца -ы m. & f., ду́рань -ня m., дурні́ца, ну́дны чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ідыёт

(лац. idiota, ад гр. idiotes = невук)

1) чалавек, хворы на ідыятыю;

2) перан. дурань, тупіца.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

cabbagehead

[ˈkæbɪdʒhed]

n.

1) кача́н капу́сты

2) informal вялі́кая кру́глая галава́

3) informal бязмо́зглая галава́, тупі́ца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Лажбе́нь ’свавольнік, упарты хлопец’ (Некр.), ложбе́й, лажбе́нь ’гультай’ (уздз., Жд. 3), лажбе́ль ’непаваротлівы таўстун’ (Шат.). Рус. варонеж. ложбень ’вялікі, моцны, але гультаяваты чалавек’. Сюды ж лексема лазьбень ’аб падлетку — няўклюда, тупіца’ (кіраў., Нар. сл.) з менай ж//з. Метатэза адбылася пад уплывам дзеяслова ляжа́ць. Балтызм. Параўн. літ. labžà ’неахайны’, ’нявыхаваны чалавек’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дэбі́л

(н.-лац. debil, ад лац. debilis = слабы)

1) чалавек з лёгкай формай прыроджанай псіхічнай непаўнацэннасці;

2) перан., разм. дурань, тупіца.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)