umpire [ˈʌmpaɪə] n.

1. суддзя́ (у тэнісе, крыкеце і да т.п.)

2. пасярэ́днік; траце́йскі суддзя́, арбі́тр

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

arbitral

[ˈɑ:rbɪtrəl]

adj.

палюбо́ўны, арбітра́жны, траце́йскі

an arbitral decision — палюбо́ўнае пагадне́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Schíedsgericht

n -(e)s, -e траце́йскі суд, арбітра́ж

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

arbiter [ˈɑ:bɪtə] n.

1. арбі́тр, суддзя́; пасрэ́днік

2. траце́йскі суддзя́

♦

an arbiter of fashion/style заканада́ўца мод/сты́лю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

арбі́тр

(лац. arbiter)

1) пасрэднік пры разборы спрэчак, трацейскі суддзя;

2) суддзя ў некаторых спартыўных спаборніцтвах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

arbiter

[ˈɑ:rbətər]

n.

1) арбі́тар -ра m.; пасярэ́днік -а m.

2) траце́йскі судзьдзя́; арбі́тар -ра m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

umpire

[ˈʌmpaɪr]

n.

1) Sport судзьдзя́ -і́ m., рэ́фэры, indecl.

2) пасярэ́днік -а m., пасярэ́дніца f.; траце́йскі судзьдзя́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

АРБІТРА́Ж

(франц. arbitrage),

спосаб разгляду спрэчных спраў, пры якім зацікаўленыя бакі звяртаюцца да арбітраў (гл. Трацейскі суд). У б. СССР існаваў у 1931—91. Вырашаў спрэчкі паміж дзярж., кааператыўнымі і грамадскімі арг-цыямі. На Беларусі функцыі арбітражу перайшлі да створаных у 1991 гаспадарчых судоў. Спрэчкі паміж дзяржавамі вырашае арбітраж міжнародны.

т. 1, с. 458

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

арбі́тр

(лац. arbiter)

1) пасрэднік у спрэчках несудовага характару, трацейскі суддзя;

2) суддзя ў некаторых відах спартыўных спаборніцтваў (напр. футбольны а.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

referee​1 [ˌrefəˈri:] n.

1. law арбі́тр; траце́йскі суддзя́

2. sport рэ́феры, суддзя́ (у некаторых відах спорту);

a chief referee гало́ўны суддзя́

3.BrE рэцэнзе́нт-экспе́рт; а́ўтар во́дзыву

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)