верши́ть несов., в разн. знач. вяршы́ць; (делать) рабі́ць, чыні́ць; (творить) твары́ць, ствара́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

богатварыць, ‑твару, ‑тварыш, ‑тварыць; незак., каго-што.

Бязмежна любіць. Богатварыць сына. ▪ Свой «ТТ» Валя богатварыла, як хлапчук, але ставілася да яго зусім па-дзявочы. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напалм, ‑у, м.

Спецыяльная гаручая сумесь для бомб, агнямётаў і інш. Паліць напалмам. ▪ Я — чалавек, мне трэба жыць, тварыць, А не гарэць у полымі напалму. Зарыцкі.

[Англ. napalm.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ствараць, тварыць, будаваць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

гнусны і гнюсны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які выклікае агіду; брыдкі, гадкі. Гнусная лаянка. Гнусны ўчынак. // Подлы, здольны тварыць гадасці (пра чалавека). Легенда народа стварыла Іуду,.. Як гнусную постаць прадажнага бруду. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

беззако́ннасць ж.

1. беззако́ние ср.;

барацьба́ з ~сцю — борьба́ с беззако́нием;

2. беззако́нность;

твары́ць б. — твори́ть беззако́нность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

procreate

[ˈproʊkrieɪt]

1.

v.t.

1) апладня́ць

2) твары́ць; прадукава́ць

2.

v.i.

нараджа́ць пато́мства

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

капаць​2 дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Размякчаць, рыхліць верхні слой глебы, аддзяляючы і падымаючы (лапатай, матыкай і пад.).

    • К. агарод.

  2. Выкідваючы, выбіраючы зямлю, рабіць паглыбленне.

    • К. яму (таксама пераноснае значэнне: рыхтаваць пагібель, тварыць зло каму-н.).

  3. Выкопваць, даставаць што-н. з зямлі.

    • К. бульбу.

|| закончанае трыванне: выкапаць.

|| аднакратны дзеяслоў: капнуць і капянуць.

|| назоўнік: капанне і копка.

|| прыметнік: капальны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

самавольнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Чыніць, тварыць самавольства, паступаць самавольна. — Я гэтага пакуль што не збіраюся рабіць, але калі ты [Кастрыца]хочаш чэсна працаваць, дык трэба, перш за ўсё, дакладна выконваць заданні, а не самавольнічаць, — сурова папярэдзіў Леванок. Стаховіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вытвараць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што і без дап.

Разм. Вырабляць, тварыць, вычвараць. [Раман:] — Здзекаваўся [князь] з людзей, забіваў іх бізунамі і такія вытвараў штукі, што ўрэшце і зямлі цяжка стала насіць яго. Колас. // Свавольнічаць, дурэць. [Васіль:] — Амелька, кінь ты жарты свае вытвараць. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)