амфібія назоўнік | жаночы род

  1. Пазваночная жывёліна, якая дыхае ў раннім узросце жабрамі, а ў дарослым стане лёгкімі.

  2. Земнаводная расліна.

  3. Самалёт для ўзлёту і пасадкі на вадзе і на сушы, а таксама танк, аўтамабіль для руху па сушы і па вадзе.

|| прыметнік: амфібійны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Infanteríebegleitpanzer

m -s, - танк непасрэ́днай падтры́мкі пяхо́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Танке́ткі ’лёгкі жаночы абутак, басаножкі’ (ТСБМ, Сцяшк. Сл.), танке́тка ’суцэльная падэшва, якая патаўшчаецца ад наска да пяткі’ (ТСБМ). Вобразнае збліжэнне з танке́тка ’лёгкая баявая гусенічная бронемашына’ (ТСБМ), памянш. ад танк (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аэрата́нк

(ад аэра- + танк)

рэзервуар для ачысткі сцёкавых водаў прадзіманнем паветрам (параўн. метатанк).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

амфі́бія, -і, мн. -і, -бій, ж.

1. Земнаводная жывёліна, лічынкі якой дыхаюць жабрамі, а дарослыя асобіны — лёгкімі. Трытоны — гэта амфібіі.

2. Земнаводная расліна.

3. Самалёт для ўзлёту і пасадкі на вадзе і на сушы, а таксама танк, аўтамабіль для руху па сушы і па вадзе.

|| прым. амфі́бійны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

bestücken

vt аснашча́ць (неабходнай зброяй), узбро́йваць (танк, самалёт, карабель)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Pánzer

m -s, -

1) па́нцыр

2) браня́

3) танк

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

amfibia

ж.

1. заал. амфібія;

2. вайск. танк-амфібія; усюдыход

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рача́ліна Балотная рэчка (М. Танк. Янук Сяліба, 1957, 3).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

адказ​1 назоўнік | мужчынскі род

  1. Выказванне, паведамленне, выкліканыя пытаннем.

    • Атрымаць а. на пісьмо.
    • Грунтоўны а. вучня на пытанне.

  2. Рэакцыя, пачуццё.

    • А. жывога арганізма на раздражненне.

  3. Водгук на што-н., дзеянні, учынкі, выкліканыя чым-н.

    • У а. на страляніну танк рушыў наперад.

  4. Вынік рашэння матэматычнай задачы.

    • Атрымаць правільны а.

  5. Адказнасць.

    • За мір мы ўсе а. нясём.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)