угало́п, прысл.

Самым хуткім алюрам, галопам. [Андрушка] ўсхапіўся на сядло, прышпорыў каня і аж угалоп пусціўся па вуліцы. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

saddle​2 [ˈsædl] v. сядла́ць, сяда́ць у сядло́;

saddle smb. with smth. узва́льваць што-н. на каго́-н., абцяжа́рваць каго́-н. чым-н.

saddle up [ˌsædlˈʌp] phr. v. сядла́ць, сяда́ць у сядло́;

Saddle up! Па конях!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

засядла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Прымацаваць сядло па спіну каню; асядлаць. Максім.. накіраваўся да канюшні, хутка засядлаў стаенніка. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ую́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да ўюка. Уючныя рамяні. Уючнае сядло.

2. Які служыць, прызначаны для перавозкі ўюкоў. Уючная жывёла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

czaprak

м. чапрак; подсцілка пад сядло; гунька

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рассядла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Зняць сядло (з асядланай жывёлы). [Засмужац] завёў каня ў хлеў, у зацішку рассядлаў, падкінуў яму сена і тады ўвайшоў у хату. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

saddle​1 [ˈsædl] n.

1. сядло́;

a flat saddle спарты́ўнае сядло́;

rise in the saddle е́хаць англі́йскай ры́ссю;

leap into the saddle уско́кваць на каня́;

jump out of the saddle саско́кваць з каня́;

2. седлаві́н а ( у горным хрыбце)

♦

be in the saddle кірава́ць; верхаво́дзіць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Сядзёлка ’падсядзёлак, кульбачка’ (ТСБМ, Бяльк., Сл. ПЗБ), сядзёлак ’тс’ (Сл. ПЗБ), седзёлка (siedziołka) ’прыстасаванне для лепшага ўмацавання аглоблі’ (Маш.). Гл. сядло.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сыры́ца, ‑ы, ж.

Разм. Саматужна апрацаваная скура. Конь затупаў на месцы, закруціў галавою, бразгаючы цуглямі, а як круціўся, гойдалася ў сядле шырокае аканомава цела і сядло рыпела цупкай, новай яшчэ сырыцай. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сядла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

Надзяваць і прымацоўваць сядло на спіну (каня, асла і пад.). І зноў на світанку Мы коней сядлалі. Хведаровіч. // Садзіцца верхам. Помню, Часта гарбы іх [валуноў] сядлала Басаногая наша гурма. Арочка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)