галаднава́ты, ‑ая, ‑ае.

Не зусім сыты, напаўгалодны. Галаднаватыя і напаўраздзетыя камсамольцы будавалі Магнітку, ставілі горад юнацтва на беразе Амура. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wyżyty

перакормлены; сыты; здаволены

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zblazowany

перанасычаны; сыты; здаволены

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Насы́ціць1 ’накарміць, задаволіць ежай’ (Нас.). Да сы́ты (гл.).

Насы́ціць2: насыціць сыты́ ’падсаладзіць мёдам ваду’ (Ян.). Да сыта́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лапу́шнік, ‑у, м., зб.

Зараснік лопуху. У пяску, каля конавязі, грэбліся папоўскія індыкі, ды ў густым лапушніку рохкаў сыты падсвінак. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

obese

[oʊˈbi:s]

adj.

празьме́рна то́ўсты, сы́ты або́ тлу́сты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

well-fed

[,welˈfed]

adj.

нако́рмлены, адко́рмлены; сы́ты, гла́дкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

жи́рный тлу́сты; (о шрифте — ещё) то́ўсты; (тучный) сы́ты;

жи́рный кусо́к до́бры кава́лак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раско́рмлены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад раскарміць.

2. у знач. прым. Тоўсты, сыты. Напроці ж Сашкі сам Вэня здаваўся няспрытным і мешкаватым, раскормленым і старым. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тлу́сты, -ая, -ае.

1. Які ўтрымлівае ў сабе шмат тлушчу.

Тлустая свініна.

2. Тоўсты, укормлены, сыты.

Тлустая індычка.

Т. карп.

3. Які атрымаўся ад тлушчу.

Тлустая пляма.

4. перан. Насычаны карыснымі рэчывамі.

Т. чарназём.

5. Тоўсты, з тоўстымі лініямі (пра лініі, друкарскія знакі, літары і пад.).

Т. шрыфт.

|| наз. тлу́стасць, -і, ж. (у 1, 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)