Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
раздо́брыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго.
Схіліць каго‑н. да дабраты, шчодрасці, добрых учынкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
get round
а) ашука́ць, перахітры́ць
б) схілі́ць на свой бок
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Схіле́нні ’паджылкі, каленныя сухажыллі’ (астрав., Сл. ПЗБ). Ад схіліць, гл. хіліць ’згібаць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
przychylić
зак. нахіліць; схіліць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
bring to terms
схілі́цькаго́ згадзі́цца на што; прыму́сіць прыня́ць умо́вы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
схіля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак.
1.Незак.дасхіліць.
2. Садзейнічаць чаму‑н. Шум дажджу схіляў да сну.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Навярну́ць ’схіліць, пераканаць; нахіліць, пахіснуць; нагаварыць на каго-н.’ (Гарэц.), ’прымусіць’ (астрав., Сл. ПЗБ), ’надумацца (сказаць)’ (карм., Мат. Гом.), сюды ж навярну́цца ’павярнуцца’ (мядз., Жыв. сл.), ’адведаць’ (круп., «Полымя», 1980, 8, 253). Да вярну́ць з развіццём семантыкі ад ’вярнуць назад’, ’прымусіць адступіць’ да ’адведаць’, ’наваліць’, ’схіліць да чаго-н.’ і г. д., характэрнай для большасці славянскіх моў, параўн. укр.навернувся в хату, польск.nawrócić grzesznika (= схіліць да пакаяння), серб.-харв.навр́нути се ’зайсці, наведаць’ і інш., відаць, адлюстроўвае, акрамя шматзначнасці каранёвай марфемы, разгорнутую сінанімію прэфікса на-.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Схі́льны ’які выказвае прыхільнасць, слабасць да чаго-небудзь; гатовы да чаго-небудзь’ (ТСБМ). Да схіліць < хіліць (гл.).