Сухія сцёблы злакавых раслін, што застаюцца пасля абмалоту.
Аўсяная с.
|| памянш.сало́мка, -і, ДМ -мцы, ж.
|| прым.саламя́ны, -ая, -ае.
Салямяная страха.
С. колер (светла-жоўты). Саламяная сурвэтка (з саломы).
◊
Саламяная ўдава (жарт.) — жанчына, якая знаходзіцца ў часовай разлуцы з мужам.
Саламяны ўдавец (жарт.) — мужчына, які знаходзіцца ў часовай разлуцы з жонкай.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Сурвэ́та, сурвэ́тка ’кавалак тканіны або паперы для гігіенічных мэт’, ’абрус’ (ТСБМ, Некр. і Байк.), сурвэ́та, сарвэ́та ’абрус, настольнік’ (паст., швянч., брасл., Сл. ПЗБ), сурвэ́та ’сурвэтка’ (Сцяшк.), ’цырата’ (Гіл.), ’святочны абрус фабрычнай работы з узорамі’ (ДАБМ, камент., 925), сурвато́ўка ’фабрычнага вырабу хустка з узорамі’ (маладз., Гіл.), ст.-бел.сервета ’абрус, настольнік’ (Ст.-бел. лексікон). З польск.serweta, якое ад франц.serviette < servir ’служыць’ (Кюнэ, Poln., 96; SWO, 679). Гл. яшчэ сарвэта.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Салхве́та ’сурвэтка’ (Мат. Гом.). З рус.салфе́тка, якое праз ням.Salvette запазычана з італ.salvietta ’тс’, гл. Праабражэнскі, 2, 247; Мацэнаўэр, 302; Фасмер, 3, 551.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Antistátiktuch
m -(e)s, -tücher антыстаты́чная сурвэ́тка для выдале́ння пы́лу
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
mat1[mæt]n.
1. дывано́к; цыно́ўка; ма́та; палаві́к
2. падста́ўка пад гара́чае; сурвэ́тка
3. што-н. перапле́ценае або́ зблы́танае
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
higieniczny
higieniczn|y
гігіенічны;
chusteczka ~a — папяровая насоўка; сурвэтка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Ма́па ’геаграфічная карта’ (Др.-Падб.). З польск.mapa ’тс’, якое з ням.Марре < франц.mappe‑monde ’выява зямной паверхні’ < с.-лац.mappa mundi < лац.mappa ’сурвэтка, хустка’ < пуніцк. ’хустка’ (Махэк₂, 351; Васэрцыер, 147).
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
кару́нкавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да карункаў. Карункавыя вырабы. Карункавая вытворчасць.// Зроблены з карункаў, з карункамі. Карункавая сурвэтка. Карункавы каўнерык. □ Жанчына ў чорным сядзела на заднім сядзенні, прылажыўшы да рота чорную карункавую хустачку.Караткевіч.
2.перан. Узорысты, сятчасты, падобны на карункі. Мароз выткаў на шыбах дзівосныя карункавыя ўзоры.Шамякін.Карункавае павуцінне лятала ў чыстым .. паветры, чапляючыся за дрэвы, за платы.Шахавец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)