Пара́да ’прапанова, як дзейнічаць, рада; сумеснае абмеркаванне чаго-небудзь, кароткая нарада’. З польск. porada ’тс’. Гл. яшчэ ра́да, ра́дзіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Mítbesitz

m -es суме́снае вало́данне, саўлада́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

саймава́нне, ‑я, н.

Разм. іран.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. саймаваць.

2. Сумеснае абмеркаванне якога‑н. пытання; нарада. Пайшлі нарады, саймаванні, кіпела, быццам у віры. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

condominium [ˌkɒndəˈmɪniəm] n. AmE

1. суме́снае домаўлада́нне; кааператы́ўны жылы́ дом, кааператы́ў

2. кватэ́ра ў кааператы́ўным жылы́м до́ме

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

joint​2 [dʒɔɪnt] adj. агу́льны, суме́сны; супо́льны; аб’ядна́ны;

a joint venture суме́снае прадпрые́мства;

joint efforts суме́сныя намага́нні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

саа́ўтарства, ‑а, н.

Сумеснае аўтарства. Ды неўзабаве, менш як праз два гады, Алесь адчуў асалоду творчасці зусім самастойнай, без усякага сааўтарства, без зайздрасці нават да Толі. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Zusámmenleben

n -s суме́снае жыццё; біял. сімбіёз

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

суме́сны geméinsam; geméinschaftlich;

суме́сная пра́ца geméinsame Árbeit, Zusámmenarbeit f;

суме́снае навуча́нне Ko¦edukatión f -, ko¦edukatíver [-vər] Únterricht;

суме́снае жыццё geméinsames Lében;

суме́сныя намага́нні veréinte Bemühungen;

суме́сная вытво́рчасць Geméinschaftsproduktion f -, Kóproduktion f -;

суме́снае прадпрые́мства gemeinsamer Betrieb, Gemeinschaftsunternehmen n -s, -, Jointventure [Joint Venture] [ʤɔĭnt´vɛnʧər] n -s, -s, Pártnerschaftsunternehmen n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сожи́тельство

1. суме́снае жыццё;

2. (половая связь) уст. сужыццё, -цця́ ср.;

3. (половая связь) знахо́джанне ў пазашлю́бнай су́вязі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сімбіе́з

(гр. symbiosis = сумеснае жыццё)

сумеснае існаванне арганізмаў розных відаў, пры якім арганізмы прыносяць карысць адзін аднаму (напр. с. ракаў-самотнікаў з актыніямі); гл. таксама мутуалізм, паразітызм.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)