tugboat

[ˈtʌgboʊt]

n.

буксі́рнае су́дна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

разгрузны́, -а́я, -о́е (спец.).

Прызначаны для разгрузкі.

Разгрузное судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кітабо́ец, -бо́йца, мн. -бо́йцы, -бо́йцаў, м.

Судна для кітабойнага промыслу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

цяжкагру́зны, -ая, -ае.

Прызначаны для перавозкі цяжкіх грузаў.

Цяжкагрузнае судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вата́жный (артельный) арце́льны;

вата́жное су́дно арце́льнае су́дна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

су́дно​I (во флоте) су́дна, -на ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

струг², -а, мн. стру́гі, -аў, м. (уст.).

Рачное драўлянае пласкадоннае судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

чал, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прычальны канат для рачнога судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

аснашчэ́нне, -я, н.

Сукупнасць сродкаў, якімі што-н. аснашчана.

А. рыбалоўнага судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

асто́йлівасць, -і, ж. (спец.).

Здольнасць судна пры плаванні захоўваць раўнавагу.

А. карабля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)