Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Verbum
анлайнавы слоўнікБеларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АКАДЭМІ́ЧНАЕ ВЁСЛАВАЕ
спартыўная вузкая падоўжаная лёгкая вёславая лодка. Мае вынесеныя за барты на кранштэйнах уключыны для вёслаў і рухомыя банкі-сядзенні. Адрозніваюць вучэбныя — тыпу клінкер (з абшыўкай канта на кант, бяспалубныя, адносна высакабортныя) і гоначныя — тыпу скіф (з абшыўкай угладзь, нізкабортныя, запалубленыя з носа і кармы); парныя (вясляр вяслуе двума вёсламі) і расхінныя (вясляр вяслуе адным вяслом). Парныя бываюць на 1, 2, 4 весляроў (адзіночкі, двойкі, чацвёркі), расхінныя — на 2, 4, 8 весляроў (двойкі, чацвёркі, васьмёркі).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
баласці́раваць
‘загружаць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| баласці́рую | баласці́руем | |
| баласці́руеш | баласці́руеце | |
| баласці́руе | баласці́руюць | |
| Прошлы час | ||
| баласці́раваў | баласці́равалі | |
| баласці́равала | ||
| баласці́равала | ||
| Загадны лад | ||
| баласці́руй | баласці́руйце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| баласці́руючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
сампа́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
су́днавы
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
водазмяшчэ́нне, -я,
Колькасць вады, якую выцясняе плаваючае
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́морозка
вы́морозка
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кабата́жнік
‘
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кабата́жнік | кабата́жнікі | |
| кабата́жніка | кабата́жнікаў | |
| кабата́жніку | кабата́жнікам | |
| кабата́жнік | кабата́жнікі | |
| кабата́жнікам | кабата́жнікамі | |
| кабата́жніку | кабата́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
каю́к
‘
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| каю́к | каюкі́ | |
| каюка́ | каюко́ў | |
| каюку́ | каюка́м | |
| каю́к | каюкі́ | |
| каюко́м | каюка́мі | |
| каюку́ | каюка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)