korelacja

ж. кніжн. карэляцыя; суадносіны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ratio

[ˈreɪʃioʊ]

n.

прапо́рцыя f., суадно́сіны pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Proportión

f -, -en прапо́рцыя, суадно́сіны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дыягра́ма, ‑ы, ж.

Графічны малюнак, які наглядна паказвае суадносіны якіх‑н. велічынь. Дыяграма росту вытворчасці.

[Ад грэч. diágramma — малюнак, фігура.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паралелі́зм, -у, м.

1. Роўная на ўсім працягу адлегласць адна ад адной ліній і плоскасцей.

П. ліній.

2. Нязменныя суадносіны дзвюх з’яў, двух дзеянняў, якія паўтараюцца, дубліруюцца.

П. у рабоце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прапо́рцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. У матэматыцы: роўнасць дзвюх адносін (у 2 знач.).

Арыфметычная п.

Геаметрычная п.

2. Пэўныя суадносіны частак паміж сабой.

Правільныя прапорцыі ў частках пабудовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суразме́рны, ‑ая, ‑ае.

Які адпавядае чаму‑н. па велічыні, памерах. // Які мае правільныя суадносіны памераў, частак; прапарцыянальны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэмпера́цыя, ‑і, ж.

Спец. Дакладнае ўстанаўленне колькасці тонаў і іх суадносіны па вышыні ў музычна-гукавой сістэме.

[Ад лац. temperatio — правільныя суадносіны, суразмернасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

correlation

[,kɔrəˈleɪʃən]

n.

суадно́сіны pl., дачыне́ньне n.; су́вязь f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гамало́гія, ‑і, ж.

Спец. Падабенства органаў аднолькавага паходжання, якія развіваюцца з аднолькавых зачаткаў і маюць аднолькавыя марфалагічныя суадносіны.

[Грэч. homologia — адпаведнасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)