áufprallen

vi (s) натыка́цца, налята́ць, сту́кацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ста́лкиваться

1. (двигаясь, ударяться) сту́кацца, сутыка́цца;

2. перен. (встречаться, входить в противоречие) сутыка́цца; см. столкну́ться;

3. страд. сашту́рхвацца, саштурхо́ўвацца; спіха́цца, спі́хвацца; сту́кацца; сутыка́цца; см. ста́лкивать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

potrącać się

незак. ударацца; стукацца; штурхацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ту́нькацца ‘хутка перамяшчацца, мітусіцца’ (віл., Сл. ПЗБ), ‘туляцца, швэндацца без справы’ (лаг., Гіл.). Гукапераймальнага паходжання, параўн. рус. дыял. ту́нкаться ‘стукацца (у дзверы, вароты)’, ту́нн — імітатыў (СРНГ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

clash​2 [klæʃ] v.

1. сутыка́цца, сту́кацца, удара́цца адзі́н аб аднаго́

2. канфліктава́ць

3. дысгармані́раваць

4. адбыва́цца адначасо́ва; перашкаджа́ць/заміна́ць адзі́н аднаму́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ты́кацца¹, -аюся, -аешся, -аецца; незак. (разм.).

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Стукацца, упірацца ў што-н.

Кот бегаў, тыкаўся мордай у плот.

2. Мітусліва рухацца, стараючыся пранікнуць куды-н.

Т. ва ўсе дзверы.

|| зак. ткну́цца, ткну́ся, ткне́шся, ткне́цца; ткнёмся, ткняце́ся, ткну́цца; ткні́ся.

|| наз. ты́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бра́згацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм. Тое, што і бразгаць; стукацца. Бразгацца ў дзверы. □ [Лях:] — Садзіцеся на той канец, у нос. Тут я сам буду, — і ён пачаў бразгацца каля палка з ланцугом. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шмя́кацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм. Падаць, стукацца з глухім гукам. Чуваць было, як недзе блізка шмякаліся кулі. Новікаў. Не паспеў Ветрагон сцяміць, куды яму кінуцца, — бухнулі два стрэлы, і перад ім грузна шмякнуўся, прашыты шротам, пеўнік. Калодзежны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

trącać się

незак. ударацца, стукацца;

trącać się kieliszkiem — чокацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

knock​2 [nɒk] v. (at/on)

1. сту́каць; сту́кацца

2. біць

knock down [ˌnɒkˈdaʊn] phr. v. збіва́ць з ног;

I was knocked down by a car. Мяне збіла машына.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)