Разм. Падаць, стукацца з глухім гукам. Чуваць было, як недзе блізка шмякаліся кулі.Новікаў.Не паспеў Ветрагон сцяміць, куды яму кінуцца, — бухнулі два стрэлы, і перад ім грузна шмякнуўся, прашыты шротам, пеўнік.Калодзежны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)