Про́мець ’нябачная сіла, якая вельмі хутка рухаецца’: кінуцца на про́мець ’стрымгалоў’ (Нас.), про́міццю ’стрымгалоў, вельмі хутка, імгненна, з рэзкімі рухамі’ (бялын., Янк. Мат.; в.-дзв., Сл. ПЗБ). Гл. прамётная, апраме́тная; параўн. таксама прокмець (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Во́бцас ’стрымгалоў, адразу, хутка’ (БРС, КТС, Сцяшк. МГ), вобсас ’тс’ (Бір. Дзярж.), вобцусам ’стрымгалоў, рашуча’ (Жд., 1). Запазычанне з лац.obcessus ’шалёны, у якім сядзіць д’ябал’ праз польск.obces, obcesem ’дзёрзка, нахабна, бесцырымонна’ (Варш. сл., 3, 439; Шуба, Прыслоўе, 185).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
slapdash[ˈslæpdæʃ]adv.стрымгало́ў; абы-я́к, як папа́ла; на ху́ткую руку́;
do one’s work slapdash працава́ць як папа́ла
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Во́падзя ’стрымгалоў’ (Гарэц.). Першапачаткова дзеепрыслоўе ад ападаць. У семантычных адносінах параўн. чэш.horempádem ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
kopfüber
adv кулём, це́раз галаву́, стрымгало́ў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Во́прамець ’стрымгалоў, вельмі хутка’ (Нас., Гарэц., Яруш., Др.-Падб., Бяльк.), во́прамяць ’тс’ (Бір. Дзярж.), во́прамеццю ’тс’ (Шат., З нар. сл., калін.). Запазычанне з рус.о́прометь ’імклівы бег’, о́прометью ’стрымгалоў, з усіх ног’, калі меркаваць па адсутнасці ў бел. гэтага кораня і па захаванню рус. марфалагічнай формы (параўн. Крукоўскі, Уплыў, 40).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
breakneck
[ˈbreɪknek]
adj.
рызыко́ўны; небясьпе́чны; каркало́мны
at breakneck speed — стрымгало́ў, з каркало́мнай ху́ткасьцю, на злом галавы́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
pféilschnell
a ху́тка як страла́, страло́ю, стрымгало́ў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
jählings
adv
1) рапто́ўна, імклі́ва, стрымгало́ў
2) кру́та
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)