пря́дать несов., уст.

1. (отскакивать) адска́кваць;

2. (ушами) стры́гчы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поводи́тьII несов. (делать движение чем-л.) паво́дзіць, варушы́ць, стры́гчы;

поводи́ть глаза́ми паво́дзіць вача́мі;

поводи́ть уша́ми (о животном) стры́гчы (варушы́ць) вуша́мі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нуль, -я́, мн. -і́, -ёў, м.

1. Лічбавы знак «0», які абазначае адсутнасць велічыні (дабаўлены справа ад лічбы ўдзесяцярае яе).

2. Умоўная велічыня, адносна якой вызначаецца тэмпература чаго-н.

Дзесяць градусаў ніжэй за нуль.

3. перан. Пра нязначнага, нікчэмнага чалавека (разм.).

У навуцы гэты чалавек н.

Абсалютны нуль — самая нізкая магчымая тэмпература (-273,16 -273,15 °С).

Звесці да нуля — пазбавіць усякага сэнсу, значэння.

Нуль увагі на каго-што (разм.) — ніякай увагі.

Пачаць з нуля (разм.) — без папярэдняй падрыхтоўкі.

Стрыгчы пад нуль (разм.) — стрыгчы нагала.

|| прым. нулявы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Стрыгма́ч экспр. ‘асоба з неахайнай прычоскай’ (Жд. 3), ‘неахайна (пад “барана”) пастрыжаны’ (Янк. 2). Да стрыгчы (гл.), аднак словаўтварэнне няяснае (ад *стрыгма стрыгчы, інтэнсіў як бегма бегчы?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

папастрыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм.

1. каго. Пастрыгчы ўсіх, многіх.

2. каго-што і чаго. Стрыгчы доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пострига́ть несов.

1. (стричь) стры́гчы, падстрыга́ць, пастрыга́ць;

2. церк. пастрыга́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

shear [ʃɪə] v. (sheared, shorn or sheared) стры́гчы (авец)

shear off [ˌʃɪərˈɒf] phr. v. адраза́ць, адрэ́зваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

clip4 [klɪp] v.

1. стры́гчы, абраза́ць (нажніцамі або ножнамі);

clip an article from a newspaper вы́разаць арты́кул з газе́ты;

clip sheep стры́гчы аве́чак

2. прабіва́ць, кампасці́раваць (білет)

3. ling. скарача́ць (словы)

4. infml уда́рыць, вы́цяць кулако́м, даць кухталя́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

стры́гчыся, стрыгуся, стрыжэшся, стрыжацца; стрыжомся, стрыжацеся, стрыгуцца; пр. стрыгся, ‑лася; незак.

1. Падстрыгацца, стрыгчы сабе валасы. Ён не вельмі ахайны, Іван, па тры месяцы не стрыжэцца, не абразае пазногцяў, але што датычыць чыгуначных зводак, то тут ён педантычны, нібы бухгалтар. Навуменка.

2. Насіць валасы, падстрыжаныя якім‑н. чынам; насіць кароткія валасы, пастаянна падстрыгаць іх. Валасы .. [Данусі] былі падстрыжаны так, як стрыгуцца кітайскія дзяўчаты. Карпюк.

3. Зал. да стрыгчы (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прастры́гчы, ‑стрыгу, ‑стрыжэш, ‑стрыжэ; ‑стрыжом, ‑стрыжаце, ‑стрыгуць; пр. прастрыг, ‑стрыгла; заг. прастрыжы; зак., што.

1. Стрыжкай утварыць свабоднае месца паміж чым‑н.

2. і без дап. Стрыгчы некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)