поводи́ть​II несов. (делать движение чем-л.) паво́дзіць, варушы́ць, стры́гчы;

поводи́ть глаза́ми паво́дзіць вача́мі;

поводи́ть уша́ми (о животном) стры́гчы (варушы́ць) вуша́мі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)