страхузно́с, -су м. (страхавы́ ўзнос) страхвзно́с (страхово́й взнос)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

страхфо́нд, -ду м. (страхавы́ фонд) страхфо́нд (страхово́й фонд)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

страхаге́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Прадстаўнік арганізацыі, установы, якая праводзіць страхаванне (у 2 знач.); страхавы агент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ubezpieczeniowy

страхавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

страхо́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -хо́вак, ж.

1. гл. страхаваць.

2. Грашовая кампенсацыя, што выплачваецца страхавой установай страхавальніку.

Атрымаць страхоўку.

3. Страхавы ўзнос (разм.).

Заплаціць страхоўку.

4. Гарантыя ад чаго-н. непрыемнага, непажаданага.

Зрабіць што-н. для страхоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́ліс 1, ‑а, м.

Дакумент аб страхаванні жыцця, маёмасці і пад. Страхавы поліс.

[Фр. police.]

по́ліс 2, ‑а, м.

Гіст. У рабаўласніцкім грамадстве — горад-дзяржава, асобая форма сацыяльна-эканамічнай і палітычнай арганізацыі.

[Грэч. polic.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

insurance

[ɪnˈʃʊrəns]

n.

1) страхо́ўка f., страхава́ньне, забясьпе́чаньне n.

life insurance — страхава́ньне жыцьця́

social insurance — сацыя́льнае страхава́ньне

unemployment insurance — забясьпе́чаньне на беспрацо́ўе

2) страхавы́ ўзнос

insurance policy — страхавы́ по́ліс

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

insurance [ɪnˈʃʊərəns] n.

1. страхава́нне;

life insurance страхава́нне жыцця́

2. страхавы́ ўзно́с; страхава́я прэ́мія

3. (against) сро́дак абаро́ны; гара́нтыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

по́ліс I, -са м., ист. по́лис

по́ліс II м., фин. по́лис;

страхавы́ п. — страхово́й по́лис

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́ліс1

(фр. police, ад іт. polizza = распіска, квітанцыя)

дакумент аб страхаванні жыцця, маёмасці і г.д. (страхавы п.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)