stwarzać

незак. ствараць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

твары́ць, твару́, тво́рыш, тво́рыць; тво́раны; незак., што.

1. таксама без дап. Ствараць у працэсе творчай дзейнасці.

2. Рабіць, здзяйсняць.

Т. дабро.

Т. гісторыю.

|| наз. тварэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ствара́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да стварыцца.

2. Зал. да ствараць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

verfássen

vt склада́ць, ствара́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

пересоздава́ть несов. (преобразовывать) пераўтвара́ць; (превращать) ператвара́ць; (создавать заново) ствара́ць на́нава;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

прыці́хлы, -ая, -ае.

1. Які перастаў падаваць гукі, ствараць шум; сцішаны; прыглушаны.

Прыціхлая вячэрняя вёска.

Прыціхлая гаворка.

2. Які перастаў рухацца, заціх, паслабеў у сіле свайго праяўлення.

Прыціхлыя дзеці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

рэмілітарызава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што.

Зноў стварыць (ствараць) дзе-н. армію, ваенную прамысловасць пасля ранейшай дэмілітарызацыі.

|| наз. рэмілітарыза́цыя, -і, ж.

|| прым. рэмілітарызацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сімулява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак. і незак., што.

Прытвараючыся, стварыць (ствараць) ілжывае ўяўленне пра наяўнасць чаго-н.

С. хваробу.

|| наз. сімулява́нне, -я, н. і сімуля́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

portray [pɔ:ˈtreɪ] v.

1. апі́сваць, адлюстро́ўваць; ствара́ць во́браз

2. ствара́ць партрэ́т

3. ігра́ць, прадстаўля́ць (каго-н.) на сцэ́не, у кіно́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

галасі́ць, -лашу́, -ло́сіш, -ло́сіць; незак.

1. Голасна плакаць, прыгаворваючы (напр., у час пахавальнага абраду).

Г. па нябожчыку.

2. перан. Ствараць гукі, падобныя на плач.

Галасіла завіруха.

|| наз. галашэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)