Стаўка Вярхоўнага галоўнакамандуючага (у 1-ю сусветную вайну 1914—18) 2/302, 548, 629; 3/253, 257, 584; 5/450; 6/137, 499; 10/63

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Стаўка Вярхоўнага Галоўнакамандавання

т. 15, с. 178

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Стаўка Вярхоўнага галоўнакамандуючага

т. 15, с. 178

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

не́та-ста́ўка ж. фін. Néttosatz m -es, -sätze

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ставо́к, стаўка́, мн. стаўкі́, стаўко́ў, м.

Невялікая сажалка.

|| прым. стаўко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ставо́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ставо́к
Р. Стаўка́
Д. Стаўку́
В. Ставо́к
Т. Стаўко́м
М. Стаўку́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ста́вка​II в разн. знач. ста́ўка, -кі ж.;

ва́ша ста́вка би́та ва́ша ста́ўка бі́та;

твёрдая ста́вка цвёрдая ста́ўка;

о́чная ста́вка во́чная ста́ўка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

куш, -а, м. (разм.).

1. Стаўка ў картачнай гульні.

Сарваць добры к.

2. Вялікая колькасць грошай.

Разлічваць на вялікі к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ставо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ставо́к стаўкі́
Р. стаўка́ стаўко́ў
Д. стаўку́ стаўка́м
В. ставо́к стаўкі́
Т. стаўко́м стаўка́мі
М. стаўку́ стаўка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

во́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вока (у 1 знач.). Вочнае яблыка. Вочныя хваробы.

•••

Вочнае навучанне гл. навучанне.

Вочная стаўка гл. стаўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)