Стало́ка ‘таўханіна, таўкатня’ (Ласт.), сталачы́ць ‘стаптаць’ (Сцяшк., Сл. ПЗБ), столокова́ць, столо́чыць (ТС). Гл. талака.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
обноси́тьII сов. (к обна́шивать)
1. (поносив, сделать удобным) абнасі́ць;
обноси́ть но́вый костю́м абнасі́ць но́вы касцю́м;
2. разг. (обтрепать) знасі́ць, абтрапа́ць; (обувь) стапта́ць;
обноси́ть сапоги́ стапта́ць бо́ты.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
з’е́здзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак.
1. Паехаць куды-н. і, пабыўшы, вярнуцца назад.
З. у горад.
З. па дровы.
2. што. Зрабіць непрыгодным ад частай язды або стаптаць, папсаваць частай яздой.
Калёсы зусім з’ездзілі.
З. пожню.
|| незак. з’е́зджваць, -аю, -аеш, -ае (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́таптаць, ‑тапчу, ‑тапчаш, ‑тапча; зак., што.
1. Пралажыць хадзьбою; пратаптаць. Вытаптаць сцежку.
2. Топчучы, сапсаваць, знішчыць; стаптаць; здратаваць. Вытаптаць пасевы, грады. // Абмяць нагамі, абтаптаць. Вытаптаць снег вакол дрэва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Асто́пкі ’стары, стаптаны абутак’ (Жд.). Укр. дыял. остопки. Гл. атопак ’тс’; ‑с‑ устаўлена як вынік кантамінацыі з стаптаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
перамясі́ць, ‑мяшу, ‑месіш, ‑месіць; зак., што.
1. Расціраючы, размінаючы, ператварыць у аднародную масу. Перамясіць гліну.
2. Замясіць нанава, яшчэ раз. Перамясіць цеста.
3. перан. Разм. Стаптаць, змясіць. Коні перамясілі сенажаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
датапта́ць, ‑тапчу, ‑топчаш, ‑топча; зак., што.
Разм.
1. Канчаткова стаптаць, знасіць што‑н. Датаптаць чаравікі.
2. Скончыць таптаць, пхаць. Датаптаць воз.
3. і чаго. Натаптаць, напхаць дадаткова. Датаптаць сена ў сяннік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
wydeptać
зак.
1. вытаптаць; стаптаць;
wydeptać trawę — вытаптаць траву;
wydeptać buty — стаптаць чаравікі;
2. пратаптаць;
wydeptać ścieżkę — пратаптаць сцежку
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
истаска́ть сов., разг. (износить) знасі́ць; сцяга́ць; зацяга́ць; (обувь — ещё) стапта́ць; (истрепать — ещё) падра́ць; зацяга́ць; патрапа́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Скапы́ціць ‘стаптаць капытамі’ (Нар. лекс.), скапы́таваць ‘тс’ (Варл.), скапы́ціцца ‘спатыкнуцца’ (ТСБМ, Нас., Шат., Гарэц., Юрч., Варл., Сцяшк., Жд. 2, Бяльк.), ‘памерці, здохнуць’ (Шат., Касп., Байк. і Некр.), ‘памыліцца’ (ТСБМ, Янк. Мат.), ‘скасіцца, сказіцца’ (Бяльк.), скапу́ціцца, скопу́ціцца ‘памерці, здохнуць’ (ТС). Рус. скопы́тить ‘стаптаць капытамі, збіць’, скопы́титься ‘зваліцца ад стомленасці, хваробы; памерці’, польск. skopycić się ‘дастаць хваробу капыта (аб кані)’, ‘спатыкнуцца, памыліцца’. Да капыта (гл.); для значэння ‘памерці, здохнуць’ нельга выключыць уплыў папярэдняга слова.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)