бялі́зна, -ы, ж., зб.

Нацельнае адзенне, а таксама вырабы з тканіны для бытавых патрэб.

Перамяніць бялізну.

Сталовая б.

Пасцельная б.

|| прым. бялі́знавы, -ая, -ае.

Бялізнавая тканіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пе́рачніца, ‑ы, ж.

Невялікая сталовая пасудзіна для молатага перцу. Фарфоравая перачніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стало́вы, -ая, -ае.

1. гл. стол.

2. Які выкарыстоўваецца ў час яды.

С. прыбор.

Сталовая соль.

3. Які мае адносіны да сталовай, прызначаны для яе.

С. гарнітур.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

dining room

стало́вы пако́й, стало́вая

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дыэты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дыэты. Дыэтычнае харчаванне. Дыэтычная сталовая.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

refectory [rɪˈfektri] n. стало́вая (у школе, каледжы); трапе́зная (у манастыры)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Essl.

= Esslöffel – сталовая лыжка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

яда́льня, ‑і, ж.

Уст. Сталоўка, сталовая. — Я ж есці хачу, да ядальні іду... Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stołówka

ж. сталовая; сталоўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

jadłodajnia

ж. сталовая, сталоўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)