aplikantura

ж. практыка; стаж

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

staż, ~u

м. стаж;

staż emerytalny — пенсійны стаж;

niepełny staż pracy — няпоўны стаж працы;

odbywać staż — стажыравацца; праходзіць стажыроўку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Berúfsjahre

pl працо́ўны стаж

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Díenstjahre

pl службо́вы стаж

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ле́ктарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лектара, лектараў, уласцівы ім. Лектар спі вопыт. Лектарскі стаж. // Які складаецца з лектараў. Лектарская група.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

seniority

[si:nˈjɔrəti]

n., pl. -ties

1) старшынство́ n.

2) працо́ўны стаж

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

стажо́р

(фр. stagiaire)

асоба, якая праходзіць выпрабавальны стаж перад залічэннем на працу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кандыда́цкі Kandidáten-;

кандыда́цкі экза́мен Dóktorexamen n -s, - і -mina;

кандыда́цкі стаж Kandidátenzeit f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Díenstalter

n -s

1) службо́вы стаж

2) старшынство́ па слу́жбе

3) вайск. прызыўны́ ўзро́ст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ДАЦЭ́НТ

[ад лац. docens (docentis) той, хто навучае],

вучонае званне і пасада выкладчыка вышэйшых навуч. устаноў шэрагу краін. У Рэспубліцы Беларусь прысвойваецца кандыдатам навук або высокакваліфікаваным спецыялістам без вучонай ступені, якія маюць пэўны стаж выкладчыцкай работы ў ВНУ, навук. працы, вынаходствы. У некаторых замежных краінах (Аўстрыі, Балгарыі, Швецыі і інш.) званне Д. прысвойваецца, як правіла, асобам, якія маюць вучоную ступень магістра.

т. 6, с. 71

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)