дры́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; незак.

Разм. груб. Спаць. — Хопіць дрыхнуць! — крычыць Мікола Васілю, які спіць, накрыўшыся коўдрай з галавою. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адаспа́ць, ‑сплю, ‑спіш, ‑спіць; ‑спім, ‑спіцё; зак.

Разм. Праспаць пэўны час; паспаць пасля начной змены, дзяжурства і пад. Паўсутак адаслаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакары́цель, ‑я, м.

Той, хто пакарае каго‑, што‑н. Пакарыцелі цаліны. □ Як вадалаз, спіць моцным сном Вышынь нябесных пакарыцель. Аўрамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валато́ўскі, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і волатаўскі. [Жадзейка:] — Спіць маладосць сном валатоўскім. Машара. Вось ён стаіць перад намі валатоўскага росту сібірак. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́мін, ‑а.

Які належыць маме. Міхась недзе спіць у адрынцы на сене, да вушэй нацягнуўшы на сябе мамін бывалы кажушок. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zarznęty

зарэзаны;

śpi jak zarznęty — спіць як жыта прадаўшы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́спаць, ‑сплю, ‑спіш, ‑спіць; зак.

Разм. Праспаць які‑н. час. [Цётка Гарпіна:] — Такую ноч нават цяжка выспаць, не тое, што выседзець, не звёўшы вока. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наспа́ць, ‑сплю, ‑спіш, ‑спіць; ‑спім, ‑спіцё, ‑спяць; зак., што.

Разм. Атрымаць што‑н. (звычайна непажаданае) у выніку доўгага сну. Наспаць мяшкі пад вачыма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спаць дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Знаходзіцца ў стане сну.

    • Пара класціся с.
    • Горад спіць (заціх, стаў бязлюдным; пераноснае значэнне).
    • С. мёртвым сном (моцна спаць).
    • С. вечным сном (пра памёршага).

  2. пераноснае значэнне: Быць пасіўным; бяздзейнічаць.

    • Трэба было не спаць, а рашуча дзейнічаць.

  3. Знаходзіцца ў палавых адносінах (размоўнае).

    • С. з чужой жонкай.

|| назоўнік: спанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

бо́дрствующий

1. прич. які́ (што) не спіць, які́ (што) не дрэ́мле; см. бо́дрствовать;

2. прил. нядрэ́мны, пі́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)