першаразраднік назоўнік | мужчынскі род

Спартсмен першага разраду.

|| жаночы род: першаразрадніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

спелеолаг назоўнік | мужчынскі род

Той, хто займаецца спелеалогіяй.

  • Спартсмен-с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

шаставік назоўнік | мужчынскі род

Спартсмен, які займаецца скачкамі з шастом.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

гімнаст назоўнік | мужчынскі род

Спартсмен, які займаецца гімнастыкай.

|| жаночы род: гімнастка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

двайнік​2 назоўнік | мужчынскі род

Двухпудовая гіра.

  • Спартсмен практыкуецца з двайніком.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

краліст назоўнік | мужчынскі род

Спартсмен, які плавае кролем.

|| жаночы род: кралістка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

рапірыст назоўнік | мужчынскі род

Спартсмен-фехтавальшчык на рапірах.

|| жаночы род: рапірыстка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

скалалаз назоўнік | мужчынскі род

Спартсмен, які займаецца скалалажаннем.

|| жаночы род: скалалазка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

слаламіст назоўнік | мужчынскі род

Спартсмен — спецыяліст па слаламу.

|| жаночы род: слаламістка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

фехтавальшчык назоўнік | мужчынскі род

Спартсмен, які займаецца фехтаваннем.

|| жаночы род: фехтавальшчыца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)