Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
вале́нтнасць
(ад лац. valentia = сіла)
уласцівасць атама аднаго элемента далучаць да сябе пэўную колькасць атамаў другога элемента;
2) лінгв. здольнасць слоў спалучацца з пэўнымі іншымі словамі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ніза́цца, ніжацца; незак.
1. Набірацца, насаджвацца падрад на нітку, дрот і пад.
2.перан. Лёгка і свабодна падбірацца, спалучацца (пра думкі, словы і пад.). Машына скакала, гойдалася на калдобінах так, што часам у вачах цямнела, але думкі ўсё нізаліся адна на другую, адна святлей другой.Новікаў.
3.Зал.да нізаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
blend2[blend]v.
1. зме́шваць; зме́швацца;
Blend together the flour, eggs and sugar. Змяшайце разам муку, яйкі і цукар.
blend traditional and modern styles спалуча́ць традыцы́йны і суча́сны стыль
blend in[ˌblendˈɪn]phr. v.
1.спалуча́цца;
These colours blend in nicely. Гэтыя колеры прыгожа спалучаюцца.
2. падме́шваць, дадава́ць;
Blend in a little sugar into the mixture. Дадайце крыху цукру ў гэтую сумесь.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Жвя́каць ’шумна перажоўваць’ (ТСБМ). Рус.жвакать, дыял.пск., смал., калін., кастр.жвякаць ’есці, жаваць, жвякаць, гаварыць’, укр.жвакати ’гучна перажоўваць’, польск.żwakanie śledziony ’гук, які ствараецца селязёнкай каня’ (у Сянкевіча, магчыма, з усх.-слав.). Чэш.žvýkati, славац.žviakať, ’перажоўваць, балбатаць’, в.-луж.žwakać, н.-луж.žwakaś ’перажоўваць’, балг.жвакам ’жаваць’, макед.жвака, џвака ’жаваць, балбатаць’, серб.-харв.жва́кати ’тс’, славен., žvekáti ’тс’. Кантамінацыя гукапераймальнага дзеяслова, на што ўказвае суфікс ‑ка‑, і кораня, прадстаўленага ў жаваць: *žьv‑, які, відаць, мог спалучацца як з тэмай ‑a‑, так і з інш.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
communicate
[kəˈmju:nɪkeɪt]
v.
1) перадава́ць
2) паведамля́ць, каза́ць
to communicate news — паве́даміць наві́ну
3) паразумява́цца, дамаўля́цца
4) спалуча́цца, быць спалу́чаным (пако́і)
5) прычашча́цца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ВАЛЬТМЕ́ТР,
прылада для вымярэння электрычнага напружання ў ланцугах пастаяннага і пераменнага току. Уключаецца паралельна да той часткі ланцуга, дзе вымяраюць напружанне. Бываюць аналагавыя (са стрэлачным або светлавым паказальнікам) і лічбавыя, паводле сістэм вымярэння — эл.-статычныя, эл.-магн., магнітаэл. і электронныя. Пашырэнне межаў вымярэння дасягаецца з дапамогай дадатковых рэзістараў, дзялільнікаў і трансфарматараў напружання. Можа спалучацца ў больш складаных прыборах з інш. электрычнымі вымяральнымі прыладамі (напр., ампервальтомметр).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
сумяшча́цца, ‑аецца; незак.
1. Непарыўна спалучацца, злучацца. Пры дапамозе гэтага суфікса [-ін-а] ўтвараюцца неадушаўлёныя назоўнікі мужчынскага роду з павелічальна-ўзмацняльным адценнем, якое сумяшчаецца з адценнем адзінкавасці.Граматыка.// Выконвацца адначасова. У прафтэхшколе вучоба сумяшчаецца з працай на заводзе.//укім-чым. Аб’ядноўвацца, існаваць адначасова ў адной асобе, з’яве, прадмеце. У гэтым чалавеку сумяшчаюцца тэарэтычныя веды і практычны вопыт.
2. Супадаць усімі пунктамі пры накладанні (пра фігуры, лініі). Сіметрычныя фігуры сумяшчаюцца.
3.Зал.да сумяшчаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
łączyć się
незак.
1. злучацца;
2. аб’ядноўвацца; з’ядноўвацца; злучацца;
3.спалучацца;
4. злучацца; звязвацца (па тэлефоне)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)