цішыня́, -і́, ж.

1. Адсутнасць шуму, гукаў; маўчанне.

Вакол была незвычайная ц.

2. Душэўны спакой, уціхаміранне.

У душы — ц. і супакаенне.

3. перан. Адсутнасць баявых дзеянняў; зацішша.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

stillness [ˈstɪlnəs] n.

1. ціш, цішыня́

2. непару́шнасць, спако́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Пако́й 1 ’спакой’ (Нас., Бяльк.). Гл. спакой.

Пако́й 2 ’асобнае памяшканне для жылля ў кватэры, доме, адгароджанае сценамі, перагародкамі’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Яруш., Янк. 2, Шат.). Агульнаслав. і прасл. pokojь ’мір, цішыня’ (гл. спакой); значэнне ’пакой’ развілося ва ўсх.-слав. мовах, а таксама ў польск. і чэш., першапачаткова — аддзеленае памяшканне, дзе можна адпачнуць, мець спакой (гл. Махэк, 468).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

траўмі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., каго-што.

1. Нанесці (наносіць) траўму.

Т. руку.

2. перан. Парушыць (парушаць) спакой, нерваваць.

Дарэмна т. чалавека.

|| наз. траўмі́раванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

успоко́енность ж. заспако́енасць, -ці ж.; (спакой) супако́й, -ко́ю м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

racket​3 [ˈrækɪt] v. infml. шуме́ць, грыме́ць, груката́ць; паруша́ць (цішыню, спакой)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Брэк ’спакой’ (Шат.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Náchtruhe

f - начны́ спако́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Fríedlichkeit

f - міралю́бства, спако́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Káltblütigkeit

f - спако́й, стры́манасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)