саракапудо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які важыць сорак пудоў. Саракапудовы груз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саракахвілі́нны, ‑ая, ‑ае.

Які працягваецца сорак хвілін. Саракахвілінны перапынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саракагадзі́нны, ‑ая, ‑ае.

Які працягваецца сорак гадзін. Саракагадзінны рабочы тыдзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Dréiviertelstunde

f -, -n тры чвэ́рці гадзі́ны, со́рак пяць хвілі́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

саракадзённы, ‑ая, ‑ае.

Які працягваецца сорак дзён. Саракадзённы пераход на лыжах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Саракаві́ны ’сарачыны’ (Сцяшк. Сл., Ян.), сарако́ўка ’тс’ (Мат. Гом., Ян.). Рус. сорокови́ны, укр. сорокови́ни ’тс’. Да сорак (гл.). Параўн. сарачыны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ват, ‑а, М ваце, м.

Адзінка вымярэння магутнасці электрычнага току. Лямпачка на сорак ват.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саракавёдзерны, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе сорак вёдзер якой‑н. вадкасці. Саракавёдзерная бочка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саракаго́ддзе, ‑я, н.

1. Тэрмін, прамежак часу ў сорак гадоў. Параўнальна мала зроблена за мінулае саракагоддзе і ў галіне даследавання сістэмы словаўтварэння ў сучаснай беларускай мове. Суднік.

2. Гадавіна якой‑н. падзеі, здарэння, што адбыліся сорак гадоў таму назад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Саракапы́тнік ’падалешнік Asarum L.’ (Нар. лекс.). Ад сорак + капыта паводле круглавата-ныркападобнай формы лісця. Параўн. іншыя назвы гэтай расліны: капытнік, канячыя капыткі (Кіс., 20).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)