прата́ць сов. прота́ять;

снега́ў да зямлі́снег прота́ял до земли́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

бяссне́жны, -ая, -ае.

Скупы на снег.

Бясснежная зіма.

|| наз. бяссне́жнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зацерушы́ць, -церушу́, -цяру́шыш, -цяру́шыць; -цяру́шаны; зак.

1. каго-што. Пакрыць тонкім слоем чаго-н. сыпкага.

Першы снег зацерушыў зямлю.

2. Пачаць церушыць (пра снег і інш.).

Зацерушыў сняжок.

|| незак. зацяру́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

snow1 [snəʊ] n.

1. снег;

a heavy fall of snow мо́цны снегапа́д

2. comput. снег на экра́не (дэфект адлюстравання)

as clean as the driven snow чы́сты як снег;

as white as snow бе́лы як снег

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зазі́мак і за́зімак, -мку, мн. -мкі, -мкаў, м.

Першы снег з марозам; пачатак зімы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пасчышча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Счысціць усё, многае.

П. снег з дахаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прота́ять сов.

1. (растаять) прата́ць, раста́ць;

снег прота́ял до земли́ снег прата́ў (раста́ў) да зямлі́;

2. (какое-то время) парастава́ць;

снег прота́ял неде́ли две и сошёл снег парастава́ў ты́дні два і сышо́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

прикида́ть сов., разг. прыкі́даць, мног. папрыкіда́ць, папрыкі́дваць;

прикида́ть снег к забо́ру прыкі́даць снег да пло́ту.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

зазіхаце́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ці́ць; зак.

Пачаць зіхацець.

Снег зазіхацеў на сонцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

скрыпу́чы скрипу́чий;

с. снег — скрипу́чий снег;

~чыя дзве́ры — скрипу́чая дверь;

с. го́лас — скрипу́чий го́лос

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)