карыкату́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да карыкатуры (у 1 знач.). Карыкатурны малюнак.

2. перан. Смешны, недарэчны. Мець карыкатурны выгляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

comical [ˈkɒmɪkl] adj. сме́шны, смехатво́рны; заба́ўны, камі́чны;

a comical picture карыкату́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

трагікамі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да трагікамедыі (у 1 знач.). Трагікамічны твор.

2. Сумны і смешны адначасова. Трагікамічны выпадак. Трагікамічная падзея.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dróllig

a заба́ўны, сме́шны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

úrkomisch

a надзвы́чай [ве́льмі] сме́шны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

spáßhaft

a жартаўлі́вы, сме́шны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

úlkig

a сме́шны, паце́шны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

pútzig

a заба́ўны, сме́шны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

тычы́на, ‑ы, ж.

Вялікая палка; шост. Быў смешны дзядзька той часінай З пустою лыжкаю, з тычынай, Якою трэскі ён варонай. А тут Алесь як зарагоча! Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wítzig

a дасці́пны, тра́пны; сме́шны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)