тычы́на, ‑ы, ж.
Вялікая палка; шост. Быў смешны дзядзька той часінай З пустою лыжкаю, з тычынай, Якою трэскі ён варонай. А тут Алесь як зарагоча! Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)