Расліна сямейства бабовых з насеннем у стручках, а таксама само круглае насенне гэтай расліны.
Нашчыпаць гароху.
|| памянш.-ласк.гаро́шак, -шку, м. Зялёны г.
|| прым.гаро́хавы, -ая, -ае.
◊
Гарохавы вянок — адмова ў каханні.
Пудзіла гарохавае (разм., неадабр.) — пра смешна ці безгустоўна адзетага чалавека.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
смех, -у, м.
Кароткія характэрныя парывістыя гукі, што ствараюцца кароткімі выдыхальнымі рухамі, як праяўленне весялосці, радасці, задаволенасці, а таксама злараднасці, насмешкі і іншых пачуццяў.
Здаровы дзіцячы с.
Падарваць жываты са смеху.
◊
Без смеху — сур’ёзна.
Не да смеху — няма прычыны смяяцца, весяліцца.
Смех бярэ — хочацца смяяцца.
Смеху варта — смешна.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Рэ́гты адз. л. няма ’гучны смех’ (Янк.). Славацк.rehot ’рогат; іржанне’, польск.rechot ’кваканне; рогат’, чэш.řeht ’тс’. Параўн. яшчэ укр. выраз реготы беруть ’вельмі смешна’. Бязафікснае ўтварэнне ад рэхтаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
падстрэ́шнік, ‑а, м.
Тое, што і падстрэшша. То раптам лезла [зіма] за падстрэшнік Або узбіралася на дах, А потым гушкалася смешна На электрычных правадах.Дукса.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
япру́к, ‑а, м.
Разм. Кабан. Япрук заможны, лапавухі. Спацыраваў паміж платамі І смешна ўскідваў кумпякамі.Колас.Дзікі япрук рые зямлю ў глухіх закутках.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гарбаце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.
Станавіцца гарбатым. Цень то выпростваўся, большаў, то смешна гарбацеў, перарываўся, калі я ступаў у якую-небудзь калдобіну ці разору.Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
get-up[ˈgetʌp]n.infml, dated убо́р; адзе́нне (асабліва незвычайнае);
She looks ridiculous in that get-up. Яна выглядае вельмі смешна ў гэтым уборы.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Ляхотна ’смешна’ (лід., Сцяшк. Сл.). Паланізм. Параўн. польск.łachotać ’ласкатаць’, у Міцкевіча — łachotliwość, усх.-польск.łachtać ’тс’, якія маюць устаўны экспрэсіўны гук ‑ch‑ замест ‑sk‑: польск.łechtać — ст.-польск.łesktać ’тс’, pluchotać — płuskotać ’плёскаць, плюхаць’ (Слаўскі, 4, 408). Пачатковае ля‑ замест ла‑ абумоўлена экспрэсіўнасцю. Да ласката́ць (гл.).
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
бана́льны, ‑ая, ‑ае.
Шаблонны, збіты, які страціў яркасць у сувязі з частым ужываннем. [Славіку] смешна стала, бо яго асабіста ўся кінагісторыя не ўсхвалявала ні на грам, не кранула ніводнай стрункі душы. Банальная драма.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)