2. (хто выслужваецца) пагард. Hándlanger m -s, -, Stéigbügelhalter m -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Слу́жачы ‘службовец, чалавек на дзяржаўнай службе’ (ТСБМ). Субстантываваны дзеепрыметнік ад служы́ць < *služiti, параўн. укр.служи́ти, рус.служи́ть, польск.służyć, чэш.sloužili, в.-луж.služić, н.-луж.služyś, славен.slúžiti, серб.-харв.слу́жити ‘быць на службе; абслугоўваць, частаваць’, балг.слу́жа ‘быць на службе; карыстацца, валодаць’, макед.служи ‘быць на службе; абслугоўваць’, ст.-слав.слоужити ‘тс’, якім адпавядаюць літ.slaugýti ‘падтрымоўваць, дапамагаць’, slaugà ‘служба, служэнне’, суадносныя з слуга (гл.). Магчыма, запазычана з рускай мовы, параўн. народнае слуга́чы ‘служка’ (Нас.), якое ў сваю чаргу можна суаднесці з польск.służący ‘тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
functionary
[ˈfʌŋkʃəneri]1.
n., pl. -aries
урадо́вец -ўца m.; функцыянэ́р -а, службо́вец -ўца, чыно́ўнік -а m., чыно́ўніца f.
party functionary — парты́йны функцыянэ́р
2.
adj.
афіцы́йны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
officer
[ˈɑ:fəsər]1.
n.
1) афіцэ́р -а m. (у а́рміі, вае́нна-марскі́м флёце або́ авія́цыі)
2) капіта́н карабля́
3) ура́давы або́і́ншы службо́вец
a health officer — саніта́рны інспэ́ктар
a police officer — паліцыя́нт (афіцы́йная або́ ве́тлівая фо́рма)
2.
v.t.
кірава́ць кім-чым
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
official
[əˈfɪʃəl]1.
n.
службо́вая асо́ба, службо́вец -ўца m.
bank officials — ба́нкавыя службо́ўцы
2.
adj.
1) службо́вы
an official uniform — службо́вая ўніфо́рма
official duties — службо́выя абавя́зкі
2) афіцы́йны; ура́давы
official representative — афіцы́йны прадстаўні́к
official communication — афіцы́йнае паведамле́ньне
official data — афіцы́йныя да́дзеныя
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)