гарнізо́ннік, ‑а, м.

Разм. Салдат, служачы гарнізона.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

служы́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. служу́ слу́жым
2-я ас. слу́жыш слу́жыце
3-я ас. слу́жыць слу́жаць
Прошлы час
м. служы́ў служы́лі
ж. служы́ла
н. служы́ла
Загадны лад
2-я ас. служы́ служы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час слу́жачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

employee [ɪmˈplɔɪi:, ˌemplɔɪˈi:] n. слу́жачы; слу́жачая; службо́вец; працаўні́к; працаўні́ца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гардэро́бшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Служачы пры гардэробе (у 2 знач.).

|| ж. гардэро́бшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. гардэро́бшчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паслужы́ць, -ужу́, -у́жыш, -у́жыць; зак.

1. гл. служыць.

2. Пабыць некаторы час, служачы дзе-н.

Паслужыў тры гады ў ваенна-марскім флоце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

служа́ка, -і, мн. -і, -жа́к, м. (разм.).

1. Вопытны, старанны служачы (звычайна пра ваеннага).

2. Той, хто выслужваецца перад кім-н.; паслугач.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

таксіро́ўшчык, ‑а, ж.

Служачы, які займаецца таксіроўкай грузаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трамва́йшчык, ‑а, м.

Работнік або служачы трамвайнага транспарту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гардэро́бшчык, ‑а, м.

Служачы пры гардэробе (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

картатэ́ччык, ‑а, м.

Служачы, які складае картатэку, загадвае картатэкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)