прасвяці́цца, ‑свячуся, ‑свецішся, ‑свеціцца; зак.

Разм. Падвергнуцца прасвечванню. Ты, кажу, схадзі да доктара ды на рэнтгене прасвяціся. Скрыпка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шу́странькі, ‑ая, ‑ае.

Памянш.-ласк. да шустры. Яны [кураняты] такія шустранькія, такія жоўценькія! — з захапленнем пачала расказваць Аня. Скрыпка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fiddle​1 [ˈfɪdl] n. infml

1. скры́пка

2. BrE махіна́цыя; махля́рства

♦

(as) fit as a fiddle мець до́брае здаро́ўе;

play second fiddle ігра́ць другара́дную ро́лю, займа́ць другара́днае стано́вішча

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

скрыпі́ца, ‑ы, ж.

Разм. Скрыпка. А скрыпіца галасіла Смутнай восені дажджом, Адчувалася ў ёй сіла, Што лілася ручаём. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пры́ма ж

1. муз Prím(e) f -, -n; Á-Saite f -, -n (струна);

2. (першая скрыпка) Prímgeige f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Тру́мкаць ‘трэнькаць, брынкаць струнамі’ (Шат., Сцяшк. Сл., Кал., ТС), ‘невыразна вымаўляць’ (ТС), тру́мкало ‘балбатлівы чалавек’ (Руб.), ‘скрыпка’ (ТС), сюды ж таксама перан. тру́мкаць ‘плакаць, ныць, раўці’ (ТС). Гукапераймальнае ўтварэнне, параўн. укр. тру́мкати ‘пачынаць плакаць (пра дзіця), безупынна ныць, балець (пра стомленыя ногі)’, параўн. таксама імітатыў трум‑трум (Васілеўскі, Прадукт. тыпы, 86). Гл. таксама трумцець, трымцець.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прасялко́вы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і прасёлачны. Ранішнія сонечныя прамені купаліся ў ціхай роўнядзі рэчкі, што перасякала прасялковую дарогу. Скрыпка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

страдыва́рыус, ‑а, м.

Скрыпка дасканалай формы і прыгажосці гуку, зробленая вядомым італьянскім майстрам канца 17 — пачатку 18 стст. Антоніо Страдывары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дураслі́вец, ‑ліўца, м.

Свавольнік, дуронік, гарэза. Перад тым як пазваніць, дзед заглядаў у класы і гразіў пальцам самым крыклівым .. дурасліўцам. Скрыпка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ба́нджа, нескл., н.

Струнны шчыпковы музычны інструмент амерыканскіх нетраў. Акампанемент у складзе банджа, кастаньетаў і некалькіх гітар прайграў уступ усім вядомай песні. Скрыпка.

[Англ. banjo.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)