Klínge

f -, -n кліно́к; лязо́

die ~n kréuzen — скрыжава́ць шпа́гі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

скрыжава́нні, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад скрыжаваць.

2. у знач. прым. Які размешчаны крыж-накрыж, мае выгляд крыжа. Ты [гарадок] знарок пабудаваны На дарогах скрыжаваных. Русак. Бохан хлеба ляжаў на канцы доўгага, няшчыльна збітага з дошак стала, падпёртага скрыжаванымі ножкамі. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпа́га

(іт. spada)

халодная колючая зброя з прамым вузкім і доўгім клінком;

скрыжаваць шпагі — пачаць паядынак, бой, спрэчку.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

меч меч, род. мяча́ м.;

◊

преда́ть огню́ и мечу́ адда́ць агню́ і мячу́;

дамо́клов меч дамо́клаў меч;

скрести́ть мечи́ скрыжава́ць мячы́;

обнажи́ть меч вы́няць меч.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шпа́га ж. вайск. гіст., спарт. Dégen m -s, -;

агалі́ць шпа́гу den Dégen zíehen* [entblößen, zücken];

скрыжава́ць шпа́гі (з кім-н.) die Dégen kréuzen;

фехтава́нне на шпа́гах Dégenfechten n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

по́зірк, -ку м. взгляд; взор;

◊ з пе́ршага ~ку — с пе́рвога взгля́да;

кі́нуць п. — бро́сить (ки́нуть) взгляд;

абве́сці ~кам — обвести́ взгля́дом (взо́ром);

скрыжава́ць ~кі — скрести́ть взгля́ды (взо́ры)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kciuk

м. вялікі палец рукі;

trzymać ~i za kogo/co — скрыжаваць пальцы за каго/што; маліць Бога за каго/што

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sword [sɔ:d] n. меч; ша́бля; шпа́га; рапі́ра; ша́шка;

draw the sword выма́ць меч, ша́блю; пачына́ць вайну́;

sheathe the sword укла́дваць меч у но́жны; канча́ць вайну́;

cross the swords скрыжава́ць мячы́; змага́цца

♦

put smb. to the sword lit. знішча́ць каго́-н.;

a/the sword of Damocles lit. дамо́клаў меч

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unterschlagen

I únterschlagen

* vt падбіва́ць (што-н. пад што-н.)

die Árme ~ — скрыжава́ць ру́кі

die Béine ~ — падагну́ць пад сябе́ но́гі

II unterschlágen

* vt

1) уто́йваць, прыхо́ўваць

2) растра́чваць (грошы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

скрыжава́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. скрыжаваць (у 1 знач.); дзеянне і стан паводле дзеясл. скрыжавацца (у 1, 3 знач.).

2. Месца, дзе скрыжоўваюцца дарогі, вуліцы і пад. На скрыжаванні палявых дарог Здаўна стаіць сяло Чырвоны Лог. Танк. На скрыжаванні вуліц Наташа спынілася, пачакала, пакуль пройдуць машыны. Гамолка. Развітання хвіліна На скрыжаванні лясным... Куляшоў. // Наогул месца, дзе перасякаецца што‑н. чым‑н. У змроку відаць было, як у неба ўрэзвалася скрыжаванне лат. Скрыган. У скрыжаванні нааконных крат — нябёсаў родных зрэзаны квадрат. А. Вольскі. / у перан. ужыв. Вёска ў Заходняй Беларусі стаяла на скрыжаванні нацыянальных і сацыяльных супярэчнасцей. У. Калеснік.

3. Спарванне жывёлін або апыленне раслін розных відаў, гатункаў, народ для атрымання новай пароды, новага віду ці гатунку.

4. Узаемадзеянне дзвюх або некалькіх моў. Скрыжаванне моў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)