свёрнутый

1. скру́чаны, мног. паскру́чваны;

2. зго́рнуты, мног. пазго́ртваны;

3. зго́рнуты, мног. пазго́ртваны; скаро́чаны;

4. перастро́ены;

5. зве́рнуты;

6. зве́рнуты, звіхну́ты;

7. зве́рнуты, мног. пазваро́чваны, збі́ты, мног. пазбіва́ны;

8. скру́чаны;

9. скру́чаны, мног. паскру́чваны; см. сверну́ть​ 1—4, 6—10.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ска́танный

1. скру́чаны, мног. паскру́чваны, скача́ны, мног. паска́чваны;

2. зва́лены; см. ската́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Plínse

f -, -n блін, бліне́ц (скручаны ў трубачку)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

crooked

[ˈkrʊkɪd]

adj.

1) крывы́, загну́ты, скру́чаны

2) несумле́нны, круце́льскі; няпра́вільны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

блін м. (з дражджавога цеста) (flácher) Pfánnkuchen; Plínse f -, -n (скручаны ў трубачку)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Вужо́ўка ’скручаны, звіты дубец’ (Сцяц.). Гл. вужышча, вуж 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ска́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Шынель, скручаны ў трубку і звязаны па канцах для нашэння цераз плячо. Ідуць байцы, як хвалі, У скатках цераз плечы, А сонца зорыць з жалем На іх з глыбінь — сінечы. Колас. Ты цяпер сам, як бацька. На вучэнні ўначы Аўтамат свой і скатку Там нясеш на плячы. Прыходзька. // Які‑н. прадмет, скручаны ў трубку. Грышка ўзяў палатку, Цітка — коўдраў скатку. Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

су́каны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад сукаць.

2. у знач. прым. Скручаны, звіты суканнем. Тэлефонныя правады — што тыя суканыя ніткі з белай ваты, калматыя, тоўстыя, па пальцу. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gnarled [nɑ:ld] adj.

1. сукава́ты, каржакава́ты; скры́ўлены; з наро́стамі (пра дрэвы)

2. скру́чаны, шышкава́ты, гру́бы (пра рукі, пальцы)

3. гру́бы, абсі́вераны (пра твар, знешнасць)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ссука́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад ссукаць.

2. у знач. прым. Звіты, скручаны з некалькіх нітак у адну. Ссуканая пража.

3. у знач. прым. Зрасходаваны пры суканні. Ссуканы клубок. Ссуканая ручайка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)