паскака́ць, -скачу́, -ска́чаш, -ска́ча; -скачы́; зак.

1. Правесці некаторы час скачучы.

П. на вяселлі.

2. Пачаць скакаць, кінуцца наўскач.

Заяц паскакаў у лес.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пляса́ть несов. скака́ць; (танцевать) танцава́ць, та́ньчыць;

пляса́ть под (чью-л.) ду́дку скака́ць пад (чыю-небудзь) ду́дку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

заскака́ць, ‑скачу, ‑скачаш, ‑скача; зак.

Пачаць скакаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скака́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. скакаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гало́п, -а і -у, м.

1. -у. Бег каня наўскач.

Скакаць галопам.

2. -а. Даўнейшы танец, а таксама музыка да яго.

Зайграй г.

|| прым. гало́пны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

polka​2 [ˈpɒlkə] v. танцава́ць, скака́ць по́льку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

папаскака́ць, ‑скачу, ‑скачаш, ‑скача; зак.

Разм. Скакаць доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вярхо́м, прысл.

1. Пра язду: на спіне жывёлы.

В. на кані.

2. перан. Седзячы на кім-, чым-н., як на спіне каня.

В. на крэсле.

Скакаць в. на кійку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

gallop​2 [ˈgæləp] v. скака́ць гало́пам (таксама перан.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паска́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Скакаць, падскакваць час ад часу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)