за́сціць, за́шчу, за́сціш, за́сціць; незак., што і без дап. (разм.).

Засланяць, загароджваць (святло), перашкаджаць добра бачыць.

Адыдзі ад святла, бо засціш.

Слёзы засцяць вочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бліску́чы, -ая, -ае.

1. Які бліскае, ззяе, выпраменьвае святло.

Бліскучыя цацкі.

2. перан. Выдатны, надзвычайны.

Б. поспех.

Б. адказ студэнта.

|| наз. бліску́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

go-ahead [ˈgəʊəhed] n. дазво́л; адабрэ́нне; «зялёнае святло́»;

give the go-ahead даць «дабро́»/«зялёнае святло́»; адо́брыць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

headlight [ˈhedlaɪt] n.

1. фа́ра (аўтамабі́ля)

2. святло́ ад фа́ры (аўтамабі́ля);

full/dimmed headlights да́льняе/блі́зкае святло́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рассе́янный рассе́яны;

рассе́янный свет физ. рассе́янае святло́;

2. (невнимательный) рассе́яны, няўва́жлівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

footlights [ˈfʊtlaɪts] n. pl. theatre ра́мпа, святло́ ра́мпы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

свяці́ць¹, свячу́, све́ціш, све́ціць; незак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Выпраменьваць святло.

Цэлы дзень свеціць сонца.

Свеціць, ды не грэе (загадка).

2. Накіроўваць святло так, каб каму-н. было ўсё відаць.

С. ліхтарыкам.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Быць азораным радасцю, шчасцем і пад. (разм.).

Вочы свяцілі радасцю.

|| зак. пасвяці́ць, -свячу́, -све́ціш, -све́ціць (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

про́бліск, -у, мн. -і, -аў, м.

1. Бляск або святло, якое раптоўна паявілася дзе-н.

Пробліскі маланкі.

2. перан., чаго. Слабае праяўленне чаго-н.

П. надзеі.

П. свядомасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

струме́ніцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ніцца; незак.

Ліцца, цячы, распаўсюджвацца струменямі; пашырацца, вылучацца (пах, святло і пад.).

Пад мостам с. рэчка.

Ад яблынь струменіўся прыемны водар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

святлопраніка́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прапускае святло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)