subm, f -, -n рэл. святдзасту́пнік, свята́я-засту́пніца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
holy of holies[ˌhəʊliəvˈhəʊliz]n.: the holy of holieseccl.свята́я святы́х (самы святы пакой); святы́ня
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
юдо́ль, ‑і, ж.
Кніжн.уст. Пра месца, дзе пакутуюць, церпяць мукі. О зямля, святая калодніца, Гора, мужнасці, смерці юдоль!Караткевіч.// Жыццё з яго нягодамі і смуткам. [Сімеон-столпнік] забіраўся на слуп, каб быць падалей ад зямной юдолі.«ЛіМ».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
St.
=
1.
Sankt, Sankta – святы, святая
2.
Stück – штука, экземпляр
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
святы́
1. héilig; перан.тс. hoch, erháben;
свята́я вада́ Wéihwasser n -s;
свята́я спра́ваéine erhábene Sáche;
святы́ абавя́зак héilige Pflicht;
у яго́ нічо́га няма́ свято́га nichts ist ihm héilig;
2.у знач.наз.м.рэл. Héilige (sub) m -n, -n;
святы́ ты́дзеньцарк.Ósterwoche f -;
◊
свята́я святы́х das Állerheiligste (sub)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
кары́слівасць, ‑і, ж.
Уласцівасць карыслівага; прага да нажывы, выгады. Крылоўская байка выкрывала крывадушнасць цара, карыслівасць чыноўнікаў.Казека.Не карыслівасць і эгаізм, а бясконцая адданасць народу, маральная чысціня і святая нянавісць да сацыяльнай несправядлівасці — вось духоўны кодэкс рэвалюцыянераў-дэмакратаў.У. Калеснік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
па́гада
(парт. pagode, ад санскр. bhagōdē = святая)
будыйскі або індуісцкі храм у выглядзе павільёна або шматяруснай вежы ва Усх. і Паўд-Усх. Азіі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
trinity[ˈtrɪnəti]n.
1.fml тры́а, тро́йка
2. the (Holy) Trinityrelig. (Свята́я) Тро́йца;
the Holy Trinity Church Святатро́іцкая царква́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
по простоте́ серде́чной (душе́вной) па прастаце́ сардэ́чнай (душэ́ўнай);
свята́я простота́свята́я прастата́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Пя́ценка — памянш.-ласк. форма ад пя́тніца (гл.): пяценка святая (Нас.), ’багіня жыцця і смерці’, параўн.: “Пяценка–Пятніца была багіняй добрага… Устаноўшчыкі хрысціянства шмат уступілі на карысць Пяценцы. Яны падмянілі яе святой велікамучаніцай Параскай. Нібы Параска — гэта тая самая Пяценка” (Дзядзька Квас, Роздум на калёсах. Беласток, 1995, 167–168). Няясна, магчыма узыходзіць да ст.-слав.пѧтака ’імя каляндарнай святой’, што лічыцца калькай с.-грэч.παρασκενή, параўн. балг.Света Петка ’тс’, рус.Святая Параскева Пятница і пад. Магчыма, атаясамліванне паганскай багіні Мокашы з названай святой (ABSl, 22, 19; Успенскі, Филолог. разыскания в области слав. древностей. М., 1982, 136; Страхаў, Этимология–1997–1999, 160–162).