простота́

1. в разн. знач. прастата́, -ты́ ж.;

простота́ реше́ния зада́чи прастата́ рашэ́ння зада́чы;

простота́ обраще́ния прастата́ абыхо́джання;

простота́ чу́вства ребёнка прастата́ пачуцця́ дзіця́ці;

2. (простоватость) прастакава́тасць, -ці ж., прастава́тасць, -ці ж.;

◊

по простоте́ серде́чной (душе́вной) па прастаце́ сардэ́чнай (душэ́ўнай);

свята́я простота́ свята́я прастата́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)