наво́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Баец, які наводзіць гармату, кулямёт на цэль.

2. Спецыяліст, які займаецца наводкай чаго-н.

Н. мастоў.

3. Саўдзельнік зладзейскай шайкі, які высочвае і наводзіць на месца, дзе можна красці (разм.).

|| ж. наво́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

accomplice

[əˈkɑ:mpləs]

n.

супо́льнік -а m., саўдзе́льнік у злачы́нстве

an accomplice in the murder — саўдзе́льнік у забо́йстве

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

participator

[pɑ:r,tɪsɪpeɪtər]

n.

удзе́льнік, саўдзе́льнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

са..., прыстаўка (гл. с...).

I. Выкарыстоўваецца пры ўтварэнні дзеясловаў замест прыстаўкі «с...»:

1) перад дзвюма і больш зычнымі, напр.: саткаць, сагрэць, саслаць, саставіць;

2) перад зычнай з наступным «ь» або апострафам, напр.: салью, саб’ю.

II. Выкарыстоўваецца для ўтварэння назоўнікаў і прыметнікаў якія абазначаюць сумеснасць дзеяння, напр., саўдзельнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

accessory before the fact

непасрэ́дны саўдзе́льнік (падбухто́рнік)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wspólnik

м.

1. кампаньён; партнёр;

2. саўдзельнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Hélfershelfer

m -s, - саўдзе́льнік, памага́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Mítwisser

m -s, - саўдзе́льнік, супо́льнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Spíeßgeselle

m -n, -n саўдзе́льнік, памага́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

соо́бщник саўдзе́льнік, -ка м., супо́льнік, -ка м., удзе́льнік, -ка м.; уст. хаўру́снік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)