солда́т салда́т, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штурмаві́к

‘салдат’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. штурмаві́к штурмавікі́
Р. штурмавіка́ штурмавіко́ў
Д. штурмавіку́ штурмавіка́м
В. штурмавіка́ штурмавіко́ў
Т. штурмавіко́м штурмавіка́мі
М. штурмавіку́ штурмавіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

самастрэ́л

‘салдат, які знарок раніў сябе’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самастрэ́л самастрэ́лы
Р. самастрэ́ла самастрэ́лаў
Д. самастрэ́лу самастрэ́лам
В. самастрэ́ла самастрэ́лаў
Т. самастрэ́лам самастрэ́ламі
М. самастрэ́ле самастрэ́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пало́нны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца ў палоне.

П. салдат.

Узяць многа палонных (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасто́й, -ю, м.

Стаянка войск, ваенных на прыватных кватэрах.

Развесці салдат на п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзедаўшчы́на, -ы, ж.

У арміі: нераўнапраўныя і зневажальныя адносіны стараслужачых да маладых салдат, навабранцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жаўне́р, -а, мн. -ы, -аў, м. (уст.).

Салдат польскай арміі.

|| прым. жаўне́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мушкецёр, -а, мн. -ы, -аў, м. (гіст.).

Салдат, узброены мушкетам.

|| прым. мушкецёрскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

намуштрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., каго.

Навучыць каго-н. муштроўкай, вышкаліць.

Н. салдат.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запасні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Ваеннаабавязаны запасу, а таксама салдат запасной воінскай часці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)